Beste Bloggers,
Daar zijn we weer eens. Het is al een hele lange tijd geleden. Al bijna meer dan een jaar heb ik niets van me laten horen. Maar nu ben ik er weer. En sterker dan ooit.
Mijn Waterloo leek te beginnen in februari 2012, de Oerpolderloop....14 km wedstrijd. halverwege kramp in mijn rechterkuit...7 km lang met kramp in de kuiten gelopen. Bij de finish ben ik nog gemasseerd en ben ik met de pest in mijn lijf naar huis gereden.
De volgende dag direct een afspraak gemaakt met de fysiotherapeut. Enkele behandelingen later dacht ik dat het wel weer ging. Helaas was dat niet het geval. Het nare gevoel in mijn rechterkuit bleef en erger nog er kwam ook een achillespeesklacht bij. Als ik 's ochtends uit bed stapte kon ik eerst mijn voet niet eens plat op de grond zetten zonder pijn dus liep ik op mijn tenen naar de badkamer. Na een poosje trok de pijn weg en kon ik weer gewoon lopen.
Hardlopen was een marteling, pijn in mijn achillespees en een zere kuit.Toch ben ik door blijven lopen. Weliswaar heb ik mijn afstand en duur aangepast maar toch, ik liep nog. Tijden op diverse loopjes kelderden naar beneden. En na elke loop deed mijn achillespees pijn.
Ondertussen had ik mijn plannen ook op marathon nummer 6 gezet. Namelijk de Adriaan tripbos marathon in Sappemeer. En wel deze omdat deze precies op mijn marathon verjaardag viel.
In september 2012, kwam ik in contact met een andere fysiotherapeut op de gezondheidsmarkt van de BurgumRun. Na een afspraak gemaakt te hebben, kon de behandeling beginnen. Nog mooi op tijd voor mijn 6e marathon. De behandelingen liepen voorspoedig, dry needling en massage. Op zich ging het prima. De pijn nam af en mijn trainingsintensiteit nam toe. Ik was net op tijd klaar voor mijn 6e marathon. Vanwege de pijnklachten en de behandeling was mijn doel op de 6e marathon "Uitlopen". En dat is mij gelukt. Eindtijd 4:48:51.
De behandeling bleef ook na de maraton doorgaan, dry needling en massage. Na een paar maanden behandelen waren we uit behandeld. De pijn was nagenoeg verdwenen en ik kon weer lopen.
Ik had me ondertussen opegegeven voor de 1/2 marathon van Leeuwarden. En mijn gedachte was dat dat mijn come-back zou worden. Ik ben flink aan het trainen gegeaan en met de opbouw van de trainingsintensiteit nam ook de pijn aan mijn achillespees weer toe. Ik zat echter nog enkele weken voor mijn 1/2 marathon en vond het zonde om al die trainingsarbeid voor niets te laten zijn.
Zondag 2 juni 2013 MATCHDAY -- Loop Leeuwadren.
Ik was er helemaal klaar voor althans dat dacht ik. Maar al na een kilometer of 5 ging het mis. De pijn in mijn achillespees was niet fijn. Het deed eigenlijk gewoon verrekte zeer. De laatste 16 kilometer was een martelgang. Ik heb hem uitgelopen weliswaar op mijn tandvlees, maar wel uitgelopen. 2 uur en 5 minuten.
Ik kon wel janken.
Bij de finish kwam ik in contact met Anne Harm Nauta van Topfysio in Leeuwarden. Ik heb hem het verhaal verteld en hij heeft gelijk mijn gegevens opgeschreven en zou maandag contact met me opnemen om een afspraak te maken. En inderdaad maandag werd ik gebeld.
Anne-Harm had een methode RSQ genaamd. Dit is een apparaat welke te vergelijken is met shockwave therapie maar dan op de spieren. Direct bij de eerste afspraak is de behandeling gestart.
2x per week was ik aan de beurt. En mijn pijnklachten namen af. De eerste weken van de behandeling mocht ik nog niet hardlopen, wel wat fietsen om in ieder geval in conditie te blijven. Daarna mocht ik weer opbouwen te beginnen met 20 minuten en elke week 5 minuten extra. Mits de pijn het toeliet.
Naast de behandeling ben ik ook op mijn eetpatroon gaan letten, wat minder koekjes, cola, bier en chips, en wat meer brood, fruit en zuivel. Dit heeft me tot nu toe bijna een gewichtsverlies van 15 kilo opgeleverd.
De behandeling sloeg goed aan en de pijn verdween, elke keer steeds meer en steeds langer kon ik pijnloos lopen. Heerlijk. Samen met mijn gewichtsverlies, wat meer trainen en regelmatig op de fiets naar het werk, moest dit wel resultaat opleveren in mijn loopprestaties.
28 juli 2013 -- Testloop
Oude Willem - 2e Hoeve aan de Wegloop. Afstand 8 km. Eindtijd 45:10. De omstandigheden waren zwaar want het was bloedheet, wat mij weinig uitmaakte want wat ik veel belangrijker vond was dat ik dus weer een wedstrijd gelopen heb zonder pijn :). Een heerlijk vooruitzicht om de vakantie mee in te gaan en op mijn vakantieadres weer lekker te trainen.
De tweede test -- 18 augustus 2013
Oude Willem -- 4e Hoeve aan de Boswegloop. Afstand: 10,6 km. Eindtijd: 49:55. Heerlijk pijnvrij gelopen en na maanden (mss wel jaren) weer eens onder de 50 minuten op een 10 km wedstrijd. Ik kon een brede glimlach op de finish niet onderdrukken.
Was ik weer terug?
Als ik mijn resultaten kon vasthouden dan zou dat betekenen dat het lopen van de 10 km in Oude Willem geen incident was. De ultieme test was een week later in Damwoude bij de Damwaldrin.
De ultieme test
Damwaldrin 2013, 24augustus. Afstand 10 km.
Eindtijd: 47:06
Ik kon mijn ogen niet geloven. Wat een tijd. Super gewoon. Ik wist niet dat ik dat nog kon. En voor het eerst in mijn carriere voor mijn zwager Tsjip van der Meij gefinisht. Mijn weekend kon niet meer stuk.
Het lijkt er dus op dat ik langzaam maar zeker in topvorm raak en wat ik belangrijker vind BLIJF.
Consolideren
8 september 2013, de burgumrun 10 EM (16,1 km). Voor het eerst zit ik niet in de organisatie en kan ik meelopen. Ook voor het eerst sinds Loop Leeuwarden weer een loop over meer dan 10 Km. Hoe zou dat aflopen?
Ik ging voorspoedig van start en had een flink hoog tempo te pakken. Na 5 km keek ik op mijn klokje. 21:47.....OEI, was dat niet te hard begonnen. De valkuil waar ik meestal in val. Tempo wat laten zakken maar niet te veel natuurlijk.
10 Km doorkomst 44:47, onder de 45 minuten. Wat een tempo fantastisch, en wat een enorme boost krijg je hiervan. Na 10 km kom je bij de BurgumRun in het gedeelte waar je 10 km lopers in begint te halen. Ook dat geeft een enorme boost. En zo loop je dus lekker door. En daar waar veel van de 10 km lopers op de natte en glibberige plekken in het Toutenburgerbos verwoede pogingen deden om hun voeten droog en schoenen schoon te houden. Bats ik gewoon rechtdoor, dwars door plassen en modderpoelen heen. Wat kan mij die vieze schoenen nou schelen, ik was bezig met een gigantisch PR. Oude PR op de 16,1 km 1:18:38. En het leek er verdacht veel op dat ik dat vandaag zou verbeteren. De laatste kilometers waren wel zwaar maar ik kon tempo hoog houden en na 1:14:28 kwam ik over de finishlijn.
Een PR met ruim 4 minuten verbeterd
Ik kon mijn geluk niet op. Het blijkt dus geen incident,
Thony's Back.
Weer een week later heb ik 10 km gelopen bij de Run van Winschoten. Met 10 man in estafette vorm 100 km lopen. Deze loop van 10 km heeft zich van begin tot eind afgespeeld in de regen. Al voor de start begon was ik tot op de onderbroek nat. Toch een beste tijd gelopen van 45:42...Een tijd waar je mee thuis kunt komen. Ik was, zeker gezien de weerstomstandigheden uiterst tevreden.
Nu gaan we lekker door met trainen en proberen we in vorm te blijven en zelfs de huidige vorm te verbeteren. De vraag is gaat dat lukken? En als dat gaat lukken gaan we weer eens een aanval doen op mijn snelste marathontijd van 4 uur en 6 minuten en een beetje in Leeuwarden.
Dus we wachten de komende tijd nog even af en besluiten binnen nu en 2 maanden of we ons op gaan geven voor de Rotterdam marathon 2014 om daar te proberen mijn marathon tijd onder de 4 uur te krijgen.... Ik hou jullie op de hoogte.
Groet Thony
