Denkend aan mijn vijfde marathon

Vol goede moed ben ik vorige week begonnen met een nieuw trainingsschema. Dit maal maak ik gebruik van de marathonkalender van Rob Veer.

Deze "Scheur" kalender begint niet op 1 januari maar precies 100 dagen voor de marathon.

Deze 100 dagen starten dus precies vorige week in het familieweekend. Daar heb ik dan ook de eerste 2 trainingen gedaan. Alles ging vorige week op zich prima alleen met de weinig slaap en het vele bier is het heel moeilijk te peilen waar je nu eigenlijk staat met je conditie. Afgelopen week heb ik dus de eerste echte volle trainingsweek achter de rug met als klapstuk de 2 uur duurloop van gister (zondag 7 maart).

De trainingen van afgelopen weekend was een beetje plannen tussen de verjaardagen door. Wietske werd gister 50 en vierde haar feestje zaterdagmiddag. Dus moest er daarvoor getraind worden. Verder was het natuurlijk weer de gebruikelijke boodschapjes doen etc. De trainingen door de week vallen wat dat betreft nooi (volgens de kalender althans) op dinsdag en donderdag. Dus na het geven van de training zelf nog even op pad om mijn eigen training af te werken.

Dit hield in dinsdag na de training (gelopen tijdens deze training 6,89 km) zelf nog getraind en wel 10,10 km, het ging om 1 uur duurloop op Z1-Z2 met 6 keer een versnelling naar Z3.

Woensdag rust en donderdag na de trianing zelf nog even trainen. Ik had me voorgenomen om de kaarten van het NK Allround schaatsen in Heerenveen even bij Yka langs te brengen die woont in Suwald dus dat was een mooi rondje. Ik wist echter niet dat ze aardig buiten Suwald woonde en was toen ik op de oprit stond niet zeker of dit wel het huis van Yka was. Geklukkig kwam Yka net naar buiten en schrok ze zich wild van die vreemde verschijning op de oprit. Opgelucht haalde ze adem toen ze zag dat ik het was. Yka was zichtbaar in haar nopjes met de kaarten en zou zondagmiddag eens in thialf kijken naar de schaatsers. Al met al had ik donderdag in de training die ik gaf 1,71 km gelopen (omdat we rondom de ijsbaan trainden). Voor mezelf heb ik 10,68 gelopen. Het ging om 1 uur in Z2.

Zaterdag heb ik gelopen en wel om een uur of half twee zaterdagmiddag. Mooi 1 uur na het middageten. Ik moest 1 uur in Z2 lopen met aan het eind 3 versnellingen. De afgelegde afstand was 10,60 km.

Zondag 7 maart 's middags naar mijn moeder en broertje omdat die jarig waren geweest. 's Ochtends naar de kerk en 's avonds ging Laura naar de kerk. Dus er moest echt tussen de afspraken door gelopen worden en wel 2 uur in Z1. Het was dus om circa 12 uur vertrekken en circa 2 uur was ik weer terug. uitzweten, bijvoeren en douchen en hup naar Stiens om verjaardag te vieren.

Al met al afgelopen week een week met 85,89 KM in de beentjes. Ik voel de kuiten inmiddels wel.

Stiekum begint het wel weer te kriebelen. De marathon van Leeuwarden is mijn doel alleen wil ik me nog niet binden door me al in te schrijven. Die stok achter de deur heb ik niet meer nodig. Ik kijk gewoon hoe de trainingen gaan en als alles volgens schema loopt (en ik niet net weer ziek wordt) kan ik me vlak voor de marathon altijd nog wel weer inschijven. Bovendien zijn er over het algemeen genomen altijd startbewijzen beschikbaar op het moment dat de marathon bijna start. Er zijn altijd mensen met een blessure of andere reden dat de marathon voor deze mensen niet haalbaar is. Dus we nemen de gok en anders heb ik gewoon lekker 100 dagen getraind. Er kan immers altijd wel ergens een marathon gelopen worden.

2 x Natuur

Afgelopen weekend was het weer zover. Het jaarlijks terugkerende familieweekend was gepland. Dit jaar was de keuze gevallen op een familieboerderij in het Drentse plaatsje Sleen. In de vlindertuin van www.jagerverhuur.nl hebben we onz 3 dagen lang prima vermaakt. Omdat ik nog niet geheel zeker ben of ik een marathon ga lopen maar als ik er weer één wil lopen (Leeuwarden welteverstaan) moest ik ditzelfde weekend beginnen met mijn trainingsschema. Dus ook de loopkleding ging mee in de koffer. Zaterdag stond de eerste training van weer een nieuw schema op programma. 1 uur in Z2 was het programma. De dag die er op volgt gaf 1 ½ uur Z1 aan. Het weer was niet bijster goed, vooral zondag was er eigenlijk alleen maar regen. Het mooi van zo’n training in een onbekend gebied is dat je de omgeving wel goed ziet en leert kennen. Met de auto flits alles zo snel voorbij dat je heel veel dingen mist. Zo ver Drenthe in geeft een prachtige natuur, kleine dorpjes omringt door prachtige natuur. Het is werkelijk een genot om daarin te kunnen en mogen hardlopen. Mooie boomwallen afgewisseld met groene landerijen en hier en daar een verloren bos. Als je dan zo ’s ochtends aan het rennen bent door dit nog stille gebied zie je prachtige dingen. Een buizerd schrikt op van die eenzame renner. Al genietend kijk ik het mooie beest na. Wat een mactig gezicht is dat toch, zo het beest zijn wieken uitklapt en aanzet om op te stijgen van de paal waar hij net was gaan zitten. Schitterend gezicht.
Maar ook deze natuur heeft een keerzijde. Ook hier zie je helaas in de berm veel zwervuil liggen. Leeg gegeten zakken chips, lege colaflesjes en zo ligt er nog veel meer. Zelfs lege Mc.Donalds doosjes, terwijl er in de directe nabijheid geen eens een Mc.Donalds is. Dit is verschrikkelijk jammer want de natuur is zo mooi en wordt om deze manier verziekt. Het wordt tijd dat de regering hier iets aan gaat doen. Laatst las ik in de krant dat er een vrouw beboet werd omdat haar kind een stukje banaan op de grond gooide. De diender in kwestie was niet gevoelig voor het feit dat het hier een baby betrof. Kijk dat gaat me net wat te ver maar wat mij betreft mag er best harder opgetreden worden naar mensen die zomaar achteloos rotzooi op de grond gooien. En een reprimandum zo van FOEI! is niet genoeg. Een boete lijkt me een betere optie. Lieve mensen ruim toch je rommel op. Stop het in een zak en gooi het thuis in de KLIKO zo moeilijk is dat toch niet. En ja mijn Squeezy kleeft ook. En ja die stop ik ook in mijn jaszak, en ja dat geeft vieze rommel. Maar je doet je jasje daarna toch in de wasmachine. En als je dat niet wilt. Neem dan de Squeezy op een plek, en geloof me die zijn er genoeg, waar een vuilbak staat en gooi hem daar gelijk in. Zo hou je de natuur lekker schoon.

In ieder geval heb ik wel heel erg lekker gelopen, ondanks het vele zwerfvuil. Maar dan moet je maar meer om je heen kijken en minder naar benden. Want om je heen en boven je is de mooi natuur, en onder je de vuile zieze natuur die door de mensen daar is achtergelaten. Al met al toch weer dik 26 kilometer gerend afgelopen weekend. De start is er. Nu kijken of ik het vol kan houden en mogelijk in Leeuwarden mijn 5e marathon kan volbrengen. We doen ons best.

Prutsen met mijn Garmin Connect

Even prutsen met mijn Garmin leverde een (voor mij) onbekende feature op.

Ik kan nu mijn laatste trainingen op internet publiceren. Gewoon via het uitlezen van mijn Garmin 405...Superleuk en heel aardig om te zien.

Garmin Connect - Activiteitdetails voor Ronde Suwaldsterdijk

Groet

Thony

Ziek van of juist ziek door ?

In eerste instantie was ik de week voor de marathon verkouden geworden en had ik last van mijn keel gekregen. Niets bijzonders zou je verder zeggen maar lopen met een volle neus is toch wel lastig. Alhoewel de 5 km in Leeuwarden anders deed vermoeden. Want met een tijd van 20 minuut en een paar seconden kon ik meer dan tevreden zijn op de 5 km.

In het Olympisch stadion waar we starten stond ik in het startvak met de minste zon....In het uiterste hoekje kon ik nog wat zon meepakken maar dat hadden meer lopers gezien dus rechtsachterin het startvak was het een drukte van jewelste. Al met al werd om 10:30 uur het startschot gelost. Langzaam maar zeker begaven we ons richting de start. Alles vlak voor de start nog even gecheckt. Horloge OKE....veters vast...OKE...voldoende drinken op de man....OKE.

De loop kon beginnen.........

Direct onder de startboog door kon ik redelijk snel op het door mij gewenste tempo komen. Te weten 10.7 km per uur wat een eindtijd van 3:55 betekend.

Al na 5 km kwam ik er achter dat het schema wat ik voor ogen had prima ging. Met gemak kon ik dit tempo vasthouden. Gevoelsmatig liep ik zelfs met de handrem erop. Met een 27:54 doorkomst op 5 Km was ik dus dik tevreden. Door het Vondelpark is het overigens prachtig lopen hoor. Vele mensen die langs het parcours stonden klapten en juichten al de helden die zich aan het marathongevaar waagden toe. Op naar de 2e 5 Km het vondelpark weer uit richting het Olympisch stadion om de 2e grote ronde richting en langs de Amstel aan te doen. Na 10 km kwam ik door in een tijd van 55:47 hetgeen een 5 Km tijd betekend van 27:52. Hoe vlak kan een mens lopen???? Euforie maakte zich al van me meester want het gemak waarop ik liep was bijzonder te noemen. Op naar het eerste gedeelte van de Amstel en het 15 km punt. Zo lopend langs de Amstel realiseer je je toch dat er ook in de Randstad best wel een stuk natuur te vinden is. Prachtige vergezichten waren er te zien. Met als klapstuk de wedstrijdlopers aan de andere kant van de Amstel voorbij te zien lopen. Wat een mooi gezicht is dat toch, het gemak en souplesse waarmee deze heren (en dames) zich voortbewegen is prachtig. Het lijkt zo af en toe wel kunst.

Doorkomst 15 km punt ging in een tijd van 1:23:21 Wat een 5 Km tijd betekende van 27:34. Iets versneld dus maar desalniettemin keurig op schema. Rustig verder langs de Amstel richting Oudekerk aan de Amstel en met een grote boog weer terug richting Amsterdam. Op naar het 20 km punt waar ik doorkom in een tijd van 1:51 25. De 5 km tijd is hier 28:04. Bewust was ik wat langzamer gaan lopen want de derde 5 km ging toch wel wat te snel.

Op het halve marathon punt kwam ik door in een tijd van 1:57:40. Nog steeds zat ik prima op schema. Nog steeds kon ik genieten van al het mooie wat de Amstel ons te bieden heeft.

Op het 25 km punt kwam ik erachter dat het lichaam zo nu en dan wat protesteerde met name de maag begon vervelende te doen. Af en toe even een flinke scheet loste het probleem tijdelijk op. Na 25 km kwam ik door in 2:20:11, een 5 km tijd van 28:43 dus. Begon zich daar nu toch een klein verval in te treden? Naast het feit dat ik wat maagproblemen kreeg begon ik het ook koud te krijgen. Wat ik ook deed warm worden deed ik niet meer. Vreemd gezien de arbeid die ik leverde. Nog vreemder was het omdat de wind (die niet al te sterk was) op dit stuk van de Amstel vrolijk in de rug blies. Een en ander dwong mij tot een sanitaire stop. Gelukkig stonden naast het parcours diverse urinoirs en Dixy's. Na het hervatten van mijn race kon ik niet meer het gewenste tempo vinden en ook kreeg ik het niet meer warm. Af en toe wandelen was het enige wat ik nog kon doen om zo nu en dan weer een tempo te pakken. Na 30 km kwam ik derhalve door in 2:56:40, een 5 km tijd van 36:29 en een verval van meer dan 6 minuten. Dus meer dan 1 minuut per kilometer. De laatste 12 kilometers staan voor de boeg en voeren ons door de Indische buurt van Amsterdam. Ik probeerde me uit alle macht te herpakken maar dit wilde niet lukken. De volgende 5 km ging dan ook in een tijd van 35:45 wat een totaaltijd van 3:32:25 inhield. Op dat moment wist ik eigenlijk al dat een tijd van binnen de 4 uur niet meer haalbaar was. Zeker niet met de snelheden die ik op dat moment haalde. De laatste 7 kilometer voerde ons wederom door het Vondelpark. En was eigenlijk nagenoeg weer een stuk van de eerste ronde die we liepen. De laatste 5 km werd afgelegd in een tijd van 33:37. Hoopgevend want ik had mezelf weer een beetje herpakt. Om na 42 kilometer en 198 meter de finishlijn in het Olympisch stadion te passeren in een Netto eindtijd van 4:22:46. Niet de gewenste tijd. Ook niet de tijd warvoor ik had getraind. Maar wel met een dikverdiende medaille om de nek. Nadat ik de finishlijn was gepasseerd, ben ik naar de kleedkamers gesneld en heb mezelf onder de douche gesleept. Al onder de douche begon de maag te protesteren. De bananen, sinaasappel en AA-drink kwamen er allemaal uit. Omdat het lichaam weer moet herstellen is het nodig om deze te voorzien van de nodige voeding. Maar hieraan gaf de maag geen gehoor. Alles wat ik ook maar enigerlei naar binnen probeerde te werken werd er Linéa recta weer uitgegooid. De maag was het er niet mee eens. Onder weg naar de trein, moest er ook nog even gezeten worden op een muurtje omdat ik licht in het hoofd werd. Gelukkig kon ik meerijden met Durk Polet, die overigens een PR heeft gelopen in een tijd van 3:28, zodat ik me over rijden geen zorgen hoefde te maken. Maar ook onderweg in de auto was het raak. Overgeven en nog eens overgeven. Thuisgekomen, op de bank geplofd. Slaapzak om en niet warm kunnen worden. Na een half uur ben ik maar even in een stomend heet bad gekropen. Langzaam voelde ik me beter worden. Dus waagde ik me aan een bakje thee. Helaas ook deze werd resoluut door de maag geweigerd. Het is inmiddels dinsdag en ik heb sinds gisteravond weer wat eten binnen kunnen houden. Dus ik begin were een beetje op te knappen.Maar ik ben er nog niet. Ik ben dus flink ziek geworden van de marathon. Of omdat ik al ziek was is de marathon niet gegaan zoals ik gehoopt had. Het een sluit het nader niet uit denk ik.

In ieder geval heb ik er weer een enorme ervaring bij. En weer een marathon achter mijn naam staan. En ooit, ja ooit zal het me lukken een ,marathon binnen de 4 uur te lopen.

Groet Thony

Dichtbij

De Amsterdam Marathon komt nu wel heel dichtbij. Nog 4 weken an dan is het al zo ver. Dit weekend gaan de andere loeprs richting Berlijn om daar hun marathon af te werken.

Succes Uwe, Sandra en Egbert.

Les 1: Niet te dicht langs de struiken!

Nadat ik dinsdag met de loopclub naar Diever ben geweest had ik de woensdag een rustdag. Donderdag mocht ik alweer aantreden en op het programma stond een 1 ½ uur rustige duurloop in een tempo van 7,74 km per uur. Dat het heel erg lastig is om dit langzame tempo te lopen blijkt wel want hoe ik mijn best ook doe dat lukt gewoon niet. In ieder geval ben ik om een uur of 8 van huis vertrokken. Het weer was gunstig lekker loopweertje zoals we dat dan noemen. Maar al na 800 meter had ik al de eerste tegenslag te verwerken. Ik liep vlak langs de struiken en daar zag ik een dikke brandnetel over het hoofd. Daar liep ik dus mooi tegenaan. En direct voelde ik vanaf mijn bovenbeen tot onder de knie een heel gebied met prikkels van de brandnetel. Misschien was dat de manier om mij langzamer te laten lopen.

Omdat ik weet dat ik moeite heb met deze extreme langzame duurlopen heb ik voor mezelf het tempo wat opgeschroefd en mag ik van mezelf een tempo van tussen de 8 km/u en 8,5 km/u lopen. Maar dat blijkt zelfs al lastig voor me. Toch moet ik zeggen dat ik het langzame duurlopen steeds beter onder de knie krijg. Ik heb in ieder geval ruim 1 ½ uur gelopen en daarin heb ik aan afstand van dik 14 Km afgelegd. Dit komt neer op een tempo van 8,9km/u. Al met al heb ik lekker gelopen ondanks de brandnetels.

Een dag later was het weer een rustdag. Dus zaterdag mocht ik weer de hardloopschoenen aantrekken en in de beentjes gaan voor een 2 ½ uur durende langzame duurloop. Deze keer mocht het tempo 8,93 km/u zijn. Dat begint er dus meer op te lijken. Daar waar ik eergisteren in de eerste kilometer mij zeer deed aan de brandnetels was het deze keer weer raak. Dit maal waren de brandnetels niet de boosdoeners. Ik liep lekker en was onder weg naar Stateheide om vanaf daar richting Leeuwarden te lopen langs de Rijksstraatweg. Ik liep lekker op het fietspad wat parallel loopt aan de Ymkerstrjitte. Bijna op het einde van dit fietspad loop ik weer vlak langs de struiken. Daar zat net een bij of een wesp, ik weet het niet want ik heb het beestje niet gezien, te smikkelen van wat nectar. Zijn maaltijd werd ruw verstoord door een hardloper die de struiken wild aan de kant duwde. Het beestje was het er duidelijk niet mee eens en besloot om mij maar een flinke steek te geven. Precies achter op mijn kuit. Een helse pijnscheut schiet door mijn kuit. Een paar scheldwoorden galmen over de Ymkerstrjitte. Au…Wat doet dat verrotte zeer. Twijfel begon zich van mij meester te maken. Wat moet ik nu doorlopen of omdraaien en naar huis en de plek laten verzorgen, angel eruit, als die aanwezig is. Al twijfelend loop ik door. Elke stap voel ik de steek. Ik kijk eens even achterom op mijn kuit en zie een grote ronde rode plek opmijn kuit. Maar als ik zo doorloop en loop te twijfelen begint de pijn ook al wat af te nemen. Ik besloot dus maar om door te lopen.

En na ruim 5 kilometer was de pijn geheel verdwenen. Zo af en toe voelde ik weer even een steek maar die waren gelukkig van korte duur. Dus ben ik maar doorgelopen en via Leeuwarden ben ik achter de groene ster langs via Suwald weer richting Burgum gelopen. Onderweg nog een aantal bekenden tegen gekomen. Zo kwam er bij Hurdegaryp een auto me tegemoet rijden. Hevig toeterend en zwaaiend naar mij. Ik heb maar terug gezwaaid maar ik weet nog niet wie het was. Bij de Groene Ster kwam Lut me voorbij rijden op de fiets en nog geen 5 minuten later kwam er een blauwe bolide naast me rijden. “Zo wij zijn ver van huis”. Roelof was zijn auto even aan het testen en reed een klein stukje met me op. Na wat onzinnige opmerkingen heen en weer (daar zijn we heel goed in namelijk) reed Roelof weer verder. En ben ik de laatste kilometers van mijn langzame duurloop in gegaan. Al met al heb ik een iets te grote lus gemaakt want ik kwam na 2 uur en 48 minuten weer thuis. Ik had totaal 26,6 kilometer afgelegd. Mijn gemiddelde tempo lag op 9,5 Km per uur. Op zich prima volgens schema. Maar wat ik wel geleerd heb deze afgelopen 2 trainingen is dat je niet te dicht langs de struiken moet lopen. Deze zijn heel gevaarlijk en vallen hardlopers aan.

Vandaag mocht ik 1 uur en 15 minuten lopen op een tempo van 10,11 Km/u. Lekker even op een mooi hardloop tempo. Regen viel de hele dag door mar daar stoor ik me niet aan en vol goede moed ben ik op pad gegaan. Het liep vandaag lekker geen struiken die me aanvielen of andere enge prikbeesten dus dat is al een hele verbetering. En het tempo kon ik vandaag heel goed benaderen. Ben even klein Zwitserland om geweest of want in de volksmond ook wel de “lytse slach’ word genoemd. Na 1 uur 17 was ik weer thuis met een gemiddelde snelheid van 10,2 km per uur. Dik tevreden over vandaag dus.

Morgen eerst een rustdag en dan dinsdag een training geven en daarna zelf nog even aan de bak.

Schematiseren

Is dat een woord eigenlijk. Ik schematiseer, wij schematiseren. Mwoaaa ik denk eerlijk gezegd niet dat het bestaat. Maar goed wat ik daarmee bedoel is eigenlijk heel simpel. Ik heb mijn schema voor de Amsterdam marathon nu helemaal af. Ik weet nu precies wat ik de komende maanden moet gaan doen. Ik was natuurlijk al begonnen aan het schema. Het schema telde alleen 12 weken en dat terwijl ik al op 21 weken voor de marathon begonnen ben met de voorbereiding. Wat me hierin opviel was dat het, tot deze week, allemaal wel wat meeviel en ik het schema nog niet zo strak aanhield. Het is immers nog 15 a 16 weken.

Maar gister kreeg ik tijdens mijn training het gevoel terug van: WE GAAN ERVOOR!!
En dat was wat mij betreft op het juiste moment. De eerste 4 weken van het schema heb ik dus maar wat met de Franse slag gedaan. Zoveel mogelijk wel gehouden aan het schema maar als het even niet uitkwam dan maar even niet. Maar omdat ik mezelf toch een doel heb gesteld en wel de eerste keer een marathon onder de 4 uur lopen moet er nu toch wel even serieus getraind worden.

Kortom het moet nu gebeuren. Dus schema op tafel, agenda ernaast en plannen maar. Ik heb ervoor gekozen om mijn 12 weeks schema in delen te knippen. Dit houdt in dat ik de laatste 5 weken ongemoeid laat. Deze staan zo gepland en hierin worden de weken met de meeste kilometers gemaakt. Dan zit ik nu uiteraard al in week 4 dus de eerste 4 weken heb ik al gehad. Blijven er dus nog 3 a 4 weken over om te verdelen. Dit houdt in dat ik 8 weken schema in 15 weken voorbereiding moet zien te proppen. Snapt u het nog? Nou dan weet je het wel puzzelen maar.

Wat ik nu gedaan heb is het volgend. En wel even opletten want het is lastig genoeg.
Deze week zit ik in week 4 van mijn schema, deze maak ik gewoon af. Dan doe ik volgende week, week 3 van het schema nog eens over. Dan doe ik week 1 nog een keer over. En dan ga ik naar week 5 van mijn schema. Daarna doe ik week 2 van mijn schema nog eens in en daarna de eerstvolgende nieuwe week van het schema. Dan weer terug naar de eertsvolgende reeds gedane week van het schema enzovoort.

Dat ziet er, met nog 14 weken te gaan(excl. Deze week), dus zo uit:

Nog 14 weken te gaan --> week 3 van het schema
Nog 13 weken te gaan --> week 1 van het schema
Nog 12 weken te gaan --> week 5 van het schema
Nog 11 weken te gaan --> week 2 van het schema
Nog 10 weken te gaan --> week 6 van het schema
Nog 9 weken te gaan --> week 3 van het schema
Nog 8 weken te gaan --> week 7 van het schema
Nog 7 weken te gaan --> week 4 van het schema
Nog 6 weken te gaan --> week 7 van het schema
Nog 5 weken te gaan --> week 8 van het schema
Nog 4 weken te gaan --> week 9 van het schema
Nog 3 weken te gaan --> week 10 van het schema
Nog 2 weken te gaan -> week 11 van het schema
Laatste week --> week 12 van het schema

Dus hou de site in de gaten voor de vorderingen.