Startnummer

Zo af en toe als ik aan het hardlopen ben begin ik te denken. Nou denk ik natuurlijk altijd als ik aan het hardlopen ben anders was ik allang ergens de sloot in gerend, of erger onder een auto of zo iets. Maar zo nu en dan ga ik diep na lopen denken, filosofisch bijna. Zo ook die ene keer dat ik aan het trainen was een week of wat terug. Je raakt in een ritme, de benen gaan eigenlijk al vanzelf. Het asfalt schuift langzaam onder je voeten door en je gedachten dwalen af. Deze keer begon ik mij af te vragen waarom het nummer wat we krijgen bij een loop/wedstrijd eigenlijk een startnummer heet. Want wat heb je aan het nummer bij de start? Bij de start staan we met z’n allen te trappelen in het startvak. Iedereen gaat op hetzelfde moment weg, in het geluid van het startschot, of zoals in Rotterdam en Hoorn in het kanonsschot. Dus wat heeft een startnummer dan voor zin? Bij de finish daarentegen heb je wel degelijk wat aan je startnummer. Bij de finish wordt immers de gelopen tijd genoteerd bij het corresponderende nummer. En aan de hand van de inschrijvingslijst kan men de juiste naam bij het behorende nummer zoeken en vervolgens een lijst presenteren met de uiteindelijke uitslagen. Dus ik begon me af te vragen waarom het geen finishnummer heet want daar wordt eigenlijk het nummer pas echt gebruikt.

Ook spreekt men wel eens van een rugnummer maar ook deze term trek ik in twijfel want bij 99 van de 100 loopjes wordt het nummer op de buik gedragen. En ook hier is weer dezelfde logica van toepassing. Als je aan komt lopen wordt je nummer opgeschreven en de gelopen tijd. Als je het nummer op je rug draagt (zoals rugnummer impliceert) kunnen ze wel je tijd noteren maar niet je nummer. Dus hier zou de term buiknummer meer op zijn plaats zijn.

Na een zoektocht op Google kwam ik erachter dat het woord startnummer de meeste hits genereert. Laten we het daarom toch maar op startnummer houden. Maar zoals je ziet is er genoeg stof om over na te denken.