Ziek van of juist ziek door ?

In eerste instantie was ik de week voor de marathon verkouden geworden en had ik last van mijn keel gekregen. Niets bijzonders zou je verder zeggen maar lopen met een volle neus is toch wel lastig. Alhoewel de 5 km in Leeuwarden anders deed vermoeden. Want met een tijd van 20 minuut en een paar seconden kon ik meer dan tevreden zijn op de 5 km.

In het Olympisch stadion waar we starten stond ik in het startvak met de minste zon....In het uiterste hoekje kon ik nog wat zon meepakken maar dat hadden meer lopers gezien dus rechtsachterin het startvak was het een drukte van jewelste. Al met al werd om 10:30 uur het startschot gelost. Langzaam maar zeker begaven we ons richting de start. Alles vlak voor de start nog even gecheckt. Horloge OKE....veters vast...OKE...voldoende drinken op de man....OKE.

De loop kon beginnen.........

Direct onder de startboog door kon ik redelijk snel op het door mij gewenste tempo komen. Te weten 10.7 km per uur wat een eindtijd van 3:55 betekend.

Al na 5 km kwam ik er achter dat het schema wat ik voor ogen had prima ging. Met gemak kon ik dit tempo vasthouden. Gevoelsmatig liep ik zelfs met de handrem erop. Met een 27:54 doorkomst op 5 Km was ik dus dik tevreden. Door het Vondelpark is het overigens prachtig lopen hoor. Vele mensen die langs het parcours stonden klapten en juichten al de helden die zich aan het marathongevaar waagden toe. Op naar de 2e 5 Km het vondelpark weer uit richting het Olympisch stadion om de 2e grote ronde richting en langs de Amstel aan te doen. Na 10 km kwam ik door in een tijd van 55:47 hetgeen een 5 Km tijd betekend van 27:52. Hoe vlak kan een mens lopen???? Euforie maakte zich al van me meester want het gemak waarop ik liep was bijzonder te noemen. Op naar het eerste gedeelte van de Amstel en het 15 km punt. Zo lopend langs de Amstel realiseer je je toch dat er ook in de Randstad best wel een stuk natuur te vinden is. Prachtige vergezichten waren er te zien. Met als klapstuk de wedstrijdlopers aan de andere kant van de Amstel voorbij te zien lopen. Wat een mooi gezicht is dat toch, het gemak en souplesse waarmee deze heren (en dames) zich voortbewegen is prachtig. Het lijkt zo af en toe wel kunst.

Doorkomst 15 km punt ging in een tijd van 1:23:21 Wat een 5 Km tijd betekende van 27:34. Iets versneld dus maar desalniettemin keurig op schema. Rustig verder langs de Amstel richting Oudekerk aan de Amstel en met een grote boog weer terug richting Amsterdam. Op naar het 20 km punt waar ik doorkom in een tijd van 1:51 25. De 5 km tijd is hier 28:04. Bewust was ik wat langzamer gaan lopen want de derde 5 km ging toch wel wat te snel.

Op het halve marathon punt kwam ik door in een tijd van 1:57:40. Nog steeds zat ik prima op schema. Nog steeds kon ik genieten van al het mooie wat de Amstel ons te bieden heeft.

Op het 25 km punt kwam ik erachter dat het lichaam zo nu en dan wat protesteerde met name de maag begon vervelende te doen. Af en toe even een flinke scheet loste het probleem tijdelijk op. Na 25 km kwam ik door in 2:20:11, een 5 km tijd van 28:43 dus. Begon zich daar nu toch een klein verval in te treden? Naast het feit dat ik wat maagproblemen kreeg begon ik het ook koud te krijgen. Wat ik ook deed warm worden deed ik niet meer. Vreemd gezien de arbeid die ik leverde. Nog vreemder was het omdat de wind (die niet al te sterk was) op dit stuk van de Amstel vrolijk in de rug blies. Een en ander dwong mij tot een sanitaire stop. Gelukkig stonden naast het parcours diverse urinoirs en Dixy's. Na het hervatten van mijn race kon ik niet meer het gewenste tempo vinden en ook kreeg ik het niet meer warm. Af en toe wandelen was het enige wat ik nog kon doen om zo nu en dan weer een tempo te pakken. Na 30 km kwam ik derhalve door in 2:56:40, een 5 km tijd van 36:29 en een verval van meer dan 6 minuten. Dus meer dan 1 minuut per kilometer. De laatste 12 kilometers staan voor de boeg en voeren ons door de Indische buurt van Amsterdam. Ik probeerde me uit alle macht te herpakken maar dit wilde niet lukken. De volgende 5 km ging dan ook in een tijd van 35:45 wat een totaaltijd van 3:32:25 inhield. Op dat moment wist ik eigenlijk al dat een tijd van binnen de 4 uur niet meer haalbaar was. Zeker niet met de snelheden die ik op dat moment haalde. De laatste 7 kilometer voerde ons wederom door het Vondelpark. En was eigenlijk nagenoeg weer een stuk van de eerste ronde die we liepen. De laatste 5 km werd afgelegd in een tijd van 33:37. Hoopgevend want ik had mezelf weer een beetje herpakt. Om na 42 kilometer en 198 meter de finishlijn in het Olympisch stadion te passeren in een Netto eindtijd van 4:22:46. Niet de gewenste tijd. Ook niet de tijd warvoor ik had getraind. Maar wel met een dikverdiende medaille om de nek. Nadat ik de finishlijn was gepasseerd, ben ik naar de kleedkamers gesneld en heb mezelf onder de douche gesleept. Al onder de douche begon de maag te protesteren. De bananen, sinaasappel en AA-drink kwamen er allemaal uit. Omdat het lichaam weer moet herstellen is het nodig om deze te voorzien van de nodige voeding. Maar hieraan gaf de maag geen gehoor. Alles wat ik ook maar enigerlei naar binnen probeerde te werken werd er Linéa recta weer uitgegooid. De maag was het er niet mee eens. Onder weg naar de trein, moest er ook nog even gezeten worden op een muurtje omdat ik licht in het hoofd werd. Gelukkig kon ik meerijden met Durk Polet, die overigens een PR heeft gelopen in een tijd van 3:28, zodat ik me over rijden geen zorgen hoefde te maken. Maar ook onderweg in de auto was het raak. Overgeven en nog eens overgeven. Thuisgekomen, op de bank geplofd. Slaapzak om en niet warm kunnen worden. Na een half uur ben ik maar even in een stomend heet bad gekropen. Langzaam voelde ik me beter worden. Dus waagde ik me aan een bakje thee. Helaas ook deze werd resoluut door de maag geweigerd. Het is inmiddels dinsdag en ik heb sinds gisteravond weer wat eten binnen kunnen houden. Dus ik begin were een beetje op te knappen.Maar ik ben er nog niet. Ik ben dus flink ziek geworden van de marathon. Of omdat ik al ziek was is de marathon niet gegaan zoals ik gehoopt had. Het een sluit het nader niet uit denk ik.

In ieder geval heb ik er weer een enorme ervaring bij. En weer een marathon achter mijn naam staan. En ooit, ja ooit zal het me lukken een ,marathon binnen de 4 uur te lopen.

Groet Thony

Dichtbij

De Amsterdam Marathon komt nu wel heel dichtbij. Nog 4 weken an dan is het al zo ver. Dit weekend gaan de andere loeprs richting Berlijn om daar hun marathon af te werken.

Succes Uwe, Sandra en Egbert.

Les 1: Niet te dicht langs de struiken!

Nadat ik dinsdag met de loopclub naar Diever ben geweest had ik de woensdag een rustdag. Donderdag mocht ik alweer aantreden en op het programma stond een 1 ½ uur rustige duurloop in een tempo van 7,74 km per uur. Dat het heel erg lastig is om dit langzame tempo te lopen blijkt wel want hoe ik mijn best ook doe dat lukt gewoon niet. In ieder geval ben ik om een uur of 8 van huis vertrokken. Het weer was gunstig lekker loopweertje zoals we dat dan noemen. Maar al na 800 meter had ik al de eerste tegenslag te verwerken. Ik liep vlak langs de struiken en daar zag ik een dikke brandnetel over het hoofd. Daar liep ik dus mooi tegenaan. En direct voelde ik vanaf mijn bovenbeen tot onder de knie een heel gebied met prikkels van de brandnetel. Misschien was dat de manier om mij langzamer te laten lopen.

Omdat ik weet dat ik moeite heb met deze extreme langzame duurlopen heb ik voor mezelf het tempo wat opgeschroefd en mag ik van mezelf een tempo van tussen de 8 km/u en 8,5 km/u lopen. Maar dat blijkt zelfs al lastig voor me. Toch moet ik zeggen dat ik het langzame duurlopen steeds beter onder de knie krijg. Ik heb in ieder geval ruim 1 ½ uur gelopen en daarin heb ik aan afstand van dik 14 Km afgelegd. Dit komt neer op een tempo van 8,9km/u. Al met al heb ik lekker gelopen ondanks de brandnetels.

Een dag later was het weer een rustdag. Dus zaterdag mocht ik weer de hardloopschoenen aantrekken en in de beentjes gaan voor een 2 ½ uur durende langzame duurloop. Deze keer mocht het tempo 8,93 km/u zijn. Dat begint er dus meer op te lijken. Daar waar ik eergisteren in de eerste kilometer mij zeer deed aan de brandnetels was het deze keer weer raak. Dit maal waren de brandnetels niet de boosdoeners. Ik liep lekker en was onder weg naar Stateheide om vanaf daar richting Leeuwarden te lopen langs de Rijksstraatweg. Ik liep lekker op het fietspad wat parallel loopt aan de Ymkerstrjitte. Bijna op het einde van dit fietspad loop ik weer vlak langs de struiken. Daar zat net een bij of een wesp, ik weet het niet want ik heb het beestje niet gezien, te smikkelen van wat nectar. Zijn maaltijd werd ruw verstoord door een hardloper die de struiken wild aan de kant duwde. Het beestje was het er duidelijk niet mee eens en besloot om mij maar een flinke steek te geven. Precies achter op mijn kuit. Een helse pijnscheut schiet door mijn kuit. Een paar scheldwoorden galmen over de Ymkerstrjitte. Au…Wat doet dat verrotte zeer. Twijfel begon zich van mij meester te maken. Wat moet ik nu doorlopen of omdraaien en naar huis en de plek laten verzorgen, angel eruit, als die aanwezig is. Al twijfelend loop ik door. Elke stap voel ik de steek. Ik kijk eens even achterom op mijn kuit en zie een grote ronde rode plek opmijn kuit. Maar als ik zo doorloop en loop te twijfelen begint de pijn ook al wat af te nemen. Ik besloot dus maar om door te lopen.

En na ruim 5 kilometer was de pijn geheel verdwenen. Zo af en toe voelde ik weer even een steek maar die waren gelukkig van korte duur. Dus ben ik maar doorgelopen en via Leeuwarden ben ik achter de groene ster langs via Suwald weer richting Burgum gelopen. Onderweg nog een aantal bekenden tegen gekomen. Zo kwam er bij Hurdegaryp een auto me tegemoet rijden. Hevig toeterend en zwaaiend naar mij. Ik heb maar terug gezwaaid maar ik weet nog niet wie het was. Bij de Groene Ster kwam Lut me voorbij rijden op de fiets en nog geen 5 minuten later kwam er een blauwe bolide naast me rijden. “Zo wij zijn ver van huis”. Roelof was zijn auto even aan het testen en reed een klein stukje met me op. Na wat onzinnige opmerkingen heen en weer (daar zijn we heel goed in namelijk) reed Roelof weer verder. En ben ik de laatste kilometers van mijn langzame duurloop in gegaan. Al met al heb ik een iets te grote lus gemaakt want ik kwam na 2 uur en 48 minuten weer thuis. Ik had totaal 26,6 kilometer afgelegd. Mijn gemiddelde tempo lag op 9,5 Km per uur. Op zich prima volgens schema. Maar wat ik wel geleerd heb deze afgelopen 2 trainingen is dat je niet te dicht langs de struiken moet lopen. Deze zijn heel gevaarlijk en vallen hardlopers aan.

Vandaag mocht ik 1 uur en 15 minuten lopen op een tempo van 10,11 Km/u. Lekker even op een mooi hardloop tempo. Regen viel de hele dag door mar daar stoor ik me niet aan en vol goede moed ben ik op pad gegaan. Het liep vandaag lekker geen struiken die me aanvielen of andere enge prikbeesten dus dat is al een hele verbetering. En het tempo kon ik vandaag heel goed benaderen. Ben even klein Zwitserland om geweest of want in de volksmond ook wel de “lytse slach’ word genoemd. Na 1 uur 17 was ik weer thuis met een gemiddelde snelheid van 10,2 km per uur. Dik tevreden over vandaag dus.

Morgen eerst een rustdag en dan dinsdag een training geven en daarna zelf nog even aan de bak.

Schematiseren

Is dat een woord eigenlijk. Ik schematiseer, wij schematiseren. Mwoaaa ik denk eerlijk gezegd niet dat het bestaat. Maar goed wat ik daarmee bedoel is eigenlijk heel simpel. Ik heb mijn schema voor de Amsterdam marathon nu helemaal af. Ik weet nu precies wat ik de komende maanden moet gaan doen. Ik was natuurlijk al begonnen aan het schema. Het schema telde alleen 12 weken en dat terwijl ik al op 21 weken voor de marathon begonnen ben met de voorbereiding. Wat me hierin opviel was dat het, tot deze week, allemaal wel wat meeviel en ik het schema nog niet zo strak aanhield. Het is immers nog 15 a 16 weken.

Maar gister kreeg ik tijdens mijn training het gevoel terug van: WE GAAN ERVOOR!!
En dat was wat mij betreft op het juiste moment. De eerste 4 weken van het schema heb ik dus maar wat met de Franse slag gedaan. Zoveel mogelijk wel gehouden aan het schema maar als het even niet uitkwam dan maar even niet. Maar omdat ik mezelf toch een doel heb gesteld en wel de eerste keer een marathon onder de 4 uur lopen moet er nu toch wel even serieus getraind worden.

Kortom het moet nu gebeuren. Dus schema op tafel, agenda ernaast en plannen maar. Ik heb ervoor gekozen om mijn 12 weeks schema in delen te knippen. Dit houdt in dat ik de laatste 5 weken ongemoeid laat. Deze staan zo gepland en hierin worden de weken met de meeste kilometers gemaakt. Dan zit ik nu uiteraard al in week 4 dus de eerste 4 weken heb ik al gehad. Blijven er dus nog 3 a 4 weken over om te verdelen. Dit houdt in dat ik 8 weken schema in 15 weken voorbereiding moet zien te proppen. Snapt u het nog? Nou dan weet je het wel puzzelen maar.

Wat ik nu gedaan heb is het volgend. En wel even opletten want het is lastig genoeg.
Deze week zit ik in week 4 van mijn schema, deze maak ik gewoon af. Dan doe ik volgende week, week 3 van het schema nog eens over. Dan doe ik week 1 nog een keer over. En dan ga ik naar week 5 van mijn schema. Daarna doe ik week 2 van mijn schema nog eens in en daarna de eerstvolgende nieuwe week van het schema. Dan weer terug naar de eertsvolgende reeds gedane week van het schema enzovoort.

Dat ziet er, met nog 14 weken te gaan(excl. Deze week), dus zo uit:

Nog 14 weken te gaan --> week 3 van het schema
Nog 13 weken te gaan --> week 1 van het schema
Nog 12 weken te gaan --> week 5 van het schema
Nog 11 weken te gaan --> week 2 van het schema
Nog 10 weken te gaan --> week 6 van het schema
Nog 9 weken te gaan --> week 3 van het schema
Nog 8 weken te gaan --> week 7 van het schema
Nog 7 weken te gaan --> week 4 van het schema
Nog 6 weken te gaan --> week 7 van het schema
Nog 5 weken te gaan --> week 8 van het schema
Nog 4 weken te gaan --> week 9 van het schema
Nog 3 weken te gaan --> week 10 van het schema
Nog 2 weken te gaan -> week 11 van het schema
Laatste week --> week 12 van het schema

Dus hou de site in de gaten voor de vorderingen.

Diever

Al ruim een week of 5 aan de gang met mijn schema. Er is op zich weinig te vermelden anders dan dat het prima gaat. Ik moet overigens wel ontzettend wennen aan de langzame duurlopen. En dan bedoel ik echt langzaam. Tempo's van 8.33 km per uur zijn geen uitzondering. En dat is langzaam.......HEEEEEEL LANGZAAM (voor mij althans). Ik ben er nog niet helemaal achter waarom maar het schijnt te werken. Echt te werken. Door de langzame duurlopen zou je sneller moeten worden. Misschien heeft het ook wel te maken met de honger naar eens lekker een snelle training te doen, ik weet het niet. Gelukkig zit er minimaal 1 keer in de week een snelle training tussen. Zo moest ik gister 2 x (2 x 3000 meter) op een tempo van 13 km/u. Omdat we met de loopgroep naar Diever zijn geweest heb ik maar besloten om een 10 km in een keer te doen en dan op een lekker hoog tempo. Kon ik me eindelijk weer eens lekker uitleven. Doel was om binnen de 50 minuten te eindigen wat een constant tempo van 12 km/u inhield. Maar trouw aan mijn schema loop ik gewoono een keurige 46:08 (precies 13 km/u). Hieronder een (door mezelf geschreven) verslagje.

Rapido goed vertegenwoordigd op de Brinkloop in Diever

Dinsdag 7 juli was dan weer de start van de Diever Brinklopen. Deze loop, die in in het boekje met de 30 mooiste lopen van ons land staat, gaat over ronden van 1250 meter. Er kon dan ook gekozen worden uit 2, 4 of 8 ronden oftewel 2,5 Km, 5 Km of 10 Km. In een mooi sfeer in een prachtige bosrijke omgeving werd er om klokslag 19:30 gestart met in totaal 135 deelnemers. 3 leden van Rapido waagden zich aan de langste afstand namelijk de 10 Km. 5 leden starten op de 5 Km. Het weer was gunstig, althans zo leek het, want onderweg was het toch wel erg warm maar gelukkig bleef de regen uit. Omdat het om ronden van 1250 meter gaat is eigenlijk gedurende de hele loop het gehele parcours bezet met lopers. Dit maakt deze loop uniek. Waar de ene loper het prachtig vind om ronden te lopen en zo te proberen een mooi race op te bouwen vind een andere loper het vreselijk om dezelfde ronden te lopen. In ieder geval was het Siebren Boerma die vanaf de start al flink tempo begon te lopen in zijn kielzoog gevolgd door Thony van der Veen. Lut Postma was verstandig en liet de twee turbostarters lekker lopen en koos zijn eigen tempo en ritme. Roos Boerma en Richard Elzen liepen beiden redelijk hetzelfde tempo en konden zich mooi aan elkaar optrekken. Rinny Polet trok net als Ijda Arendz haar eigen plan. Gerard van der Veen complementeerd het loopgroep gezelschap en loopt geheel op zijn eigen wijze de 10 km. Na 4 ronden en ruim 22 minuten is het Siebren Boerma die als eerste van de loopgroep over de finish gaat op 15 seconden gevolgd door Thony van der Veen die dan pas op de helft van zijn loop zit. Roos en Richard belven gedurende de loop wat stuivertje wisselen en op de finish is het uiteindelijk Roos die net 7 tellen eerder de lijn passeert. Rinny finisht uiteindelijk nog ruim binnen het half uur in een tijd van 29 minuut en 14 seconden. En is daar dan ook uiterst contect mee. Ijda Arendz nog maar net lid van de loopgroep verbeterd haar persoonlijk record ruimschoots en is dan ook uiterst tevreden met haar eindtijd van 32 minuten en 17 seconden. Thony van der Veen, die in training is voor de marathon van Amsterdam, finisht als eerste van de loopclub in een tijd van 46 minuten en 8 seconden en is daarmee blij verrast mede om dat hij na zijn snelle start het tempo na de 4 ronde redelijk vast kon houden en zo een prima tijd te noteren. Ook Lut Postma was tevreden met zijn eindtijd en liep een keurige tijd van 49 minuut en 14 seconden. Hij liep daarmee nog ruim binnen de 50 minuten. Gerard van der Veen finishte tenslotte in een uitstekende 53 minuut 44 seconden en was daarmee ruim 3 minuten sneller dan de vorige keer. Met het gedonder en af en toe een felle flits op de achtergrond vertrok het gezelschap zeer tevreden weer richting Burgum.

Eindelijk echt van start...

Eindelijk is het dan zover. De eerste training van mijn schema voor de marathon van Amsterdam is gedaan. Gelijk een pittige training....Namelijk Ext interval 12 x 1000 meter met een pauze van 3 minuten. Viel me wel wat tegen. Vooral de laatste 3 kilometer waren zwaar. Ik heb alleen nog wel wat onduidelijkheid welk tempo ik nu aan moet houden. Ik heb maar gekozen voor wat er volgens mij in het schema staat. Maar ik zal Jaring er binnenkort wel even naar vragen (denk dat ik hem direct na deze post maar even mail). Want moet ik nu een tempogevoel krijgen in het tempo wat ik wil lopen in Amsterdam of moet ik juist deze trainingen daarbove trainen. Als het om wedstrijdtempo gaat dan moet ik 5:35 per kilometer lopen. Gaat het om een externe interval die zoals ik het lees in 5:05 de kilometer moet dan scheelt dat nogal in tempo. Aangezien ik wilde lopen en Jaring training ana het geven was heb ik maar besloten om voor het laatste te gaan. Dus 12 km/u en dat 12 keer 1 kilomter met 3 minuten dribbelpauze.

In ieder geval zijn hier de statistieken. Gelopen totaal 16,57 Km in 1 uur 34 minuten en 30 seconden.

Hier de route:

Hier mijn schema voor de rest van deze 1e trainingsweek.

Maandag 25-mei-09 - >Rust
Dinsdag 26-mei-09 -> KWT -> Ext interval 12 x 1000 meter / pauze 3 minuten
Woensdag 27-mei-09 -> DLT 1b -> 1 uur 30 minuten (8,33 Km/u, 7.12 min/km)
Donderdag 28-mei-09 -> DLT 2a -> 1 uur 30 minnuten (8,93 km/u, 6.43 min/km)
Vrijdag 29-mei-09 -> Rust
Zaterdag 30-mei-09 -> DLT 1a -> 2 uur 15 minuten (7,74 km/u, 7.45 min/km)
Zondag 31-mei-09 -> DLT 3 -> 1 uur (10,11 km/u, 5.56 min/km)

Nog 21 weken voor Amsterdam Marathon

Over 21 weken is het zover dan is de start van de Amsterdam marathon. Afgelopen woensdag heb ik even met Jaring om tafel gezeten en hebben we het pad richting een tijd van 3:55 op de marathon uitgezet. De bedoeling is om de kilometers elke week op te voeren en het hoogste tempo is het wedstrijdtempo wat naar 3:55 moet leiden. Dit tempo is 5 minuut 35 per kilometer wat neerkomt op 10.75 km per uur.

Om een te voelen hoe snel dat is heb ik vandaag als test ene loop gedaan van circa 1:30 uur in een tempo van 10.75 per uur. En het viel me allezins mee. Ik kon het goed uithouden en was na 1:20 uur weer thuis ik heb in die 1 uur en 20 minuten 14.76 km gelopen. Dit is mooi 10,7 km per uur. Missie geslaagd dus. Op naar de volgende training. Ik hou jullie op de hoogte.
Groet

Thony

Eindelijk weer eens een Podiumplaats !!!!

Jawel in Wytgaard heb ik weer eens een podiumplaats behaald en wel op de 5,8 km.

Ik ben derde geworden.

Hieronder het verslag gepikt van de site van SV Friesland.

RUIM 400 DEELNEMERS BIJ TWIRRELOOP IN WIJTGAARD
Met ideaal hardloopweer; zon, lekkere temperatuur en weinig wind, organiseerde .. Sportvereniging Friesland de Twirre loop in Wijtgaard. Thijs Hofstra had weer een prachtig parkoers uitgezet en aangegeven met kalkpijlen en de kilometerpunten waren ook keurig vermeld. Onderweg twee verzorgingsposten met water en sponzen en verkeersregelaars die het weinige verkeer wat er was in goede banen moest leiden.Vorig jaar waren er 340 lopers. Dit jaar hadden een paar loopgroepen uit de regio de Twirreloop uitgekozen als testloop, waardoor zich in totaal maar liefst 408 deelnemers hadden gemeld bij de inschrijftafel. De meeste vaste lopers hebben de twee of drie euro inschrijfgeld vaak gepast bij zich en het inschrijfformuliertje al ingevuld en in de sportzaal van dorpshuis de Twirre was ruimte genoeg voor een vlotte doorstroming.Een 80 tal jeugdige lopers had zich gemeld. Dat waren wel eens meer, maar de avondvierdaagse wandeltochten gingen deze week ook van start, dus moest men het hebben van eigen jeugd uit de omgeving. Voor hen had .. SV Friesland weer prijzen in natura beschikbaar gesteld die werden verloot op startnummer. Voor de senioren was er verder niets te winnen. Die kregen voor het beperkte inschrijfgeld verzorging onderweg en aan de finish gezelligheid van DJ Chris. Voor deze recreanten waren diverse vrijwilligers in de weer zodat de uitslagen en actiefoto’s spoedig beschikbaar waren. De snelste lopers Jan Albert Veenema Bolsward was de snelste op de 14.7 km. 51.17 voor Eelco Hoogeveen Blija 52.43 3e Jacob v.d.Leij Leeuwarden 53.42 4e. Saco Hemstra Weidum 54.00 5e Jan Boonstra Sneek 55.27


Snelste vrouwen 1.Inge Wulffele Leeuwarden 1.08.31 2. Cora v.d.Haar Leeuwarden 1.12.01 en 3. Marijke Terpstra Stiens 1.12.31 Baukje v.d.Burg Cornjum 1.12.37

10.2 km. 1.Hero Polet Sneek 36.04 2. Klaas Kroese Scharnegoutum 37.14 3.Jappie Brandenburg Oudemirdum 38.12 4.Henk Hoekman Leeuwarden 38.18 5.Lammert Odinga Leeuwarden 39.20

Vrouwen. 1, Yvonne Tinga Bolsward 40.00 2.Liesbeth Andrea Huins 45.44 Anita v.d.Wal Harlingen 46.13

5.8 km. 1.Siep Nota Sneek 21.06 2.Paul v.d.Zwan Sneek 24.27 3. Thony v.d.Veen Burgum 25.20

Vrouwen. 1. Ylona Kruis Ysbrechtum 23.59 Charissa Zijlstra Lekkum 24.16 Marrit Yntema Dronrijp 30.33

Beter niet.....

Wat beter niet....

Nou je kunt beter maar niet binnenkomen zoals Gabriela Andersson dat deed op de vrouwen marathon van de Olympische spelen in Los Angeles in 1984.
Bekijk en gruwel de Youtube video.....Op Circa 1:14 komt Gabriela in beeld



Het doet mij al zeer als ik er naar kijk.

Dus maar goed trainen vooraf...

Nieuw Doel !!!!!!!!!!!!

Ja het is zover, ik heb het aangedurfd en ik heb mezelf een nieuw doel gesteld en wel......

de AMSTERDAM MARATHON 2009.....

Het zal mijn 4e marathon worden. Nu gaan we echt op voor een tijd onder de 4 uur.....18 oktober is het zover en sta ik weer met de bibber in mijn kuiten voor een grote marathon.......

Nu samen met Jaring een schema opstellen zodat ik er in een ruim half jaar heerlijk naar toe trainen kan.....

I'll keep you informed.......

PR ---> Ja of Nee

Vandaag de Condensloop in Leeuwarden. Gelukkig was de start pas om 12:05 want de gebruikelijke tijd van 11 uur had ik niet gehaald. 's Ochtends moest ik eerst met BBC E4 naar Buitenpost om daar een wedstrijd te voetballen. Deze werd gelukkig gewonnen met 5-3. Snel de jongens aangespoord om te douchen zodat we snel weer naar Burgum konden. Daarna direct door naar huis om mijn hardloopkleren aan te trekken en op pad te gaan naar Leeuwarden. Om circa 11:35 was ik in Leeuwarden en kon ik me inschrijven voor de 10 Km. Althans 10 km het was in werkelijkheid 500 meter minder. Tijdens het inlopen weer een heleboel bekenden tegen gekomen. En er is altijd wel tijd voor een gezellig babbeltje. Om 12 uur werden eerst de deelnemers van de 1/2 marathon weggeschoten. 5 minuten later waren wij aan de beurt. Ik had mezelf een plekje verworven redelijk vooraan zodat we snel weg konden komen. En dat lukte wonderwel. Al snel konden we de bocht om draaien en richting de Groen Ster lopen. Dit was een prachtig stuk ook omdat we de wind mee hadden. Onderweg zag ik nog Rene Swart staan met een camera. Even zwaaien naar de fotograaf en weer verder. Nog even later stond daar Humprey Paap onze fotograaf van de Electrabelburgumrun. Ook hem even om aandacht gevraagd en ook hij heeft een foto van mij geschoten. Ik hoop deze foto's hier binnenkort te laten zien.

Deze is geschoten door Hunprey (eindelijk eens een foto waar ik lachend op sta).

In de Groen Ster aangekomen, waar ik werd aangemoedigd door Gerdina en Roelof, draaiden we weer om richting Cammingaburen om vervolgens via dezelfde route terug te lopen naar de Condens. En jawel je raad het al tegen de wind in. In de eerste helft kon ik op mijn Garmin zien dat ik snelheden van rond de 14 a 14,7 km/u haalde. Dat kon ik helaas niet voortzetten op de terugreis. Daar zakte mijn snelheid naar de 12,5 a 13 km/h. Maar waar dit nou van kwam??? Was het de wind of was het toch de vermoeidheid. Ik weet het nog niet. Ik denk mogelijk een combinatie van beide. Met nog ruim een kilometer te gaan durfde ik het ana om eens op mijn klokje te kijken hoelang ik nu aan het lopen was. Ik zag op de stopwatch 37:15 staan. Huh dat is wel heel snel klopt dat wel? Nog eens kijken 37:40. Ja verrek het klopt. Dat zou wel eens een tijd onder de 45 minuten kunnen betekenen. Niet te lang bij na denken maar doorstampen. Vol goede moed zet ik door. Als ik vervbolgens onder de finishvlag doorloop en mijn stopwatch stopzet zie ik een tijd van 43:46 staan......

YAHOOOOOOOOO een PR

Of toch niet? Want officieel was de afstand geen 10 km maar 9,5 Km. Mijn PR op de 10 Km staat op 45:12 ooit eens in een grijs verleden gelopen op de Be Quickloop. Voor eerst tel ik hem maar mee. Maar het lijkt erop dat ik eene topvorm geraak. Dus ik gok de komende tijd nog even op de 10 km en de 5 km. Dan pak ik later in het seizoen de halve marathon wel weer op. Maar deze afstanden bevallen me tot nu toe prima. Wie weet kan ik binnenkort mijn PR op de 1o km echt verbeteren.

Slach om e Mar

Afgelopen zaterdag meegedaan aan de Slach om e Mar. Deze loop wordt jaarlijks bij mij in het dorp gehouden. De afstanden zijn 11,5 Km en een halve marathon. Mijn keuze was gevallen op de 11,5 km. Maar eerst moest ik nog even met Jouke mee naar het voetbal. Jouke moest om 10:15 voetballen. Dit is prachtig maar de start van de Slach was om 11 uur. Eén helft bij de E's duurt 25 minuten. je raad het al ik moet in de pauze weg. Aangezien de scheids even op zich liet wachten begonnen we pas om 11:20 uur. Je begrijpt het al ik stond met gekenepen billen aan de kant. Gelukkig maakte de scheids een vergissing en floot hij al na 20 minuten voor de rust. Jouke stond toen al wel met 3-0 achter. Ik ben als de wiedeweerga naar huis gereden. De auto geparkeerd, de fiets uit de garage gehaald en naar de start gefietst. Ik heb de fiets tegen "de Pleats" aan geparkeerd en liep naar het startvak. Ik stond nog geen minuut in het vak en daar klonk het startschot al. De regen was ondertussen ook al met grote bakken uit de hemel aan het vallen. Al met al een prima voorbereiding om een loop te beginnen. Ik zat wonderwel vrij vlot in mijn ritme en het liep heerlijk. Al na 10 minuten ging de telefoon (ik had namelijk ook nog sdtoringsdienst). Gelukkig was het probleem niet een dringend probleem en mocht ik over een uur twerugbellen. Ik heb direct maar even om me heen gekken of ik Murphy ook ergens zag. Ik zag hem nergens.....

Mooi kon ik mijn tempo vasthouden. Net buiten Sumar zat Binne Kramer in z'n auto foto's te maken. Zou hij in de auto zitten omdat anders zijn camera nat werd????

Alles liep op zich heerlijk. Nadat we de brug weer over waren en Burgum weer binnenliepen was het nog slechts 1,5 km. Lekker uitlopen was mijn motto..

Echter op de Schoolstraat (zo'n 400 meter voor de finish) kwam Egbert me achterop. Egbert wilde nog wel even de sprint aanzetten. Ik wilde dat natuurlijk niet laten gebeuren en FLOEP direct de goede voornemens om rustig uit te lopen overboord. De sprint werd ingezet. In eerste instantie dacht ik dat ik Egbert afgeschud had. Ik nam afstand van Egbert. Maar Egbert zette een tweede aanval in deze kon ik helaas niet meer afslaan.

Deze 2e en ook laatste sprint ging zo allemachtig snel (achteraf bleken we zeker 22 Km/u te hebben gelopen) dat de fotograaf zo snel niet de tweede foto kon maken. Daarom staat Egbert er ook maar half op :)

Ik ben hiermee zo alderverskourendst diep in het rood gegaan dat ik vlak na de finish even mijn ontbijt eruit moest gooien. Dus even een putje opgezocht en HOPPA......Braak....

Direct was de EHBO ter plaatse om te vragen hoe het ging.

Nou prima hoor moest alleen even wat kwijt.....

Jammer van de verloren sprint, ik had Egbert graag verslagen, maar net niet. In ieder geval gefeliciteerd Egbert.

't was lang stil maar nu dan toch weer

JAJAJAJAJAJAJAJAJA, ik weet het wel. Ik ben nalatig geweest. Ik zou zo nodig van alles bij houden maar het was een tijdje stilte hier.

Ik heb in ieder geval besloten om weer regelmatig wat info hier neer te zetten. Maar goed 1 x per jaar is ook regelmaat :)....

Nou eerst mijn hardlopen. Heb na de 30 Km van Schoorl even niks gedaan......HMMM ik hoor je denken 30 km van schoorl????? Ja die 6500 was mijn startnummer van Schoorl en ik heb daar wel lekker gelopen. Zondag 8 februari ben ik toch een beetje op wintersport geweest. In mijn blog van lang geleden zei ik nog.. 6500….. En inderdaad was dit een startnummer en wel het startnummer van Groet uit Schoorl. Ik heb 3 weken daarvoor een 27 gelopen in ruim 2 ½ uur en dacht dat ik wel een 30 Km aankon. Dus heb ik even wat geroepen op het gastenboek van de Groet uit Schoorl loop en voila zo ben ik in de laatste week voor de loop toch nog in het bezit gekomen van een heus startnummer op de 30 Km. Dus op de vroege zondagmorgen op naar Schoorl. Eerst moest de auto nog even sneeuwvrij gemaakt worden. Verder was het onderweg oppassen want het was glad. In ieder geval was ik circa 9:30 uur in Schoorl. Auto geparkeerd en naar de sporthal om daar om te kleden. Nog wat rond te drentelen, wat eten en nog wat drinken. Terwijl ik in Schoorl ben veranderen de sneeuwvlokken Schoorl in een prachtig winters landschap. Gelukkig was het tijdens de start droog en brak de zon door. Om 11 uur was de start. Dit keer had ik me voorgenomen om rustig te starten en dan proberen een constant tempo aan te houden. Dit lukte wonderwel. En zo kon ik tenslotte eindigen in een eindtijd van 2 uur 51 minuten en 17 seconden. En zo liep ik bijna ongetraind ruim 3 minuten sneller als vorig jaar in voorbereiding op de marathon.

Dan nu wat actueler nieuws. Gisteren 21 maart meegedaan aan de 8e Bonifatiusloop. Met een 4e plaats bij de senioren op de 5 kilometer ben ik uiterst tevreden. En er zat meer in. Ik heb namelijk een nadeel van mijn Garmin Forerunner ontdekt. En wel de volgende. Als de organisatie aangeeft dat een loop 5000 meter is dan ga je daarvan uit. Als dan achteraf blijkt dat het 350 meter meer is dan kun je je dus raar vergissen. Zeker als het om een eindsprint gaat. Zo zou ik dus de bronlaan inslaan, waarbij ik op dat moment nog op een 3e plek liep. Op mijn klokje was het nog een 200 meter. Dus ik zet aan. Want de 4e loper hijgt me in de nek. Als ik dan vervolgens bij de rotonde kom bij de bron van Bonifatius, schrik ik. we moeten de rotonde nog helemaal om. De 4e passert mij en hopla weg 3e stek. Toch ben ik dik tevreden. Doelstelling was immers een top 10 notering. En dat is ruim geslaagd.

Verder toekomst plannen. Sterk maar dan ook heel sterk denk ik aan deelname aan de marathon van Amsterdam. die is op 18 oktober, nog even over nadenken en dan een mooie planning maken om daar naar toe te trainen. Ik hou jullie op de hoogte.

Nog even een foto van de Bonifatiusloop die op Waldnet staat...Let op die knappe hardloper helemaal links op de foto......

Kinderliedje??? Yeah Right!!!!!!

Toen ik laatst eens wat op internet struinde. Klopt ik had even niets te doen (of mocht even niets doen van mijn schema) kreeg ik de schok van mijn leven.
Op het internet las ik namelijk dat Kortjakje een vieze (subjectief maar waarschijnlijk correct) hoer is. Kleuters verkondigen het dagelijks en het is toch echt wel deel van onze Hollandse-glorie. Ook ik heb mijn kinderen veelvuldig dit liedje gezongen voor het slapen gaan.

Daarbij las ik onder andere dat Kortjakje waarschijnlijk de 'slaapverwekkende' ziekte ME heeft. Ik geloof dat niet en beticht het mormel van iets heel anders. Laat ik het liedje eens fijn ontleden.

Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's zondags niet
's Zondags gaat zij naar de kerk
Met een boek vol zilverwerk
Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's zondags niet

Altijd is Kortjakje ziek
Kortjakje betekent 'wijd / open bloesje' en verwijst naar het uitdagende beroep van Kortjakje. 'Altijd ziek' is een metafoor voor iedere dag in bed: prostitutie.
Kortjakje is volgens velen een verbloeming van het oud-Nederlandse zinnetje 'kort van jak' dat duid op een prostituee. Anderen beweren dat het staat voor 'cognacje' en dus zou Kortjakje een alcoholist zijn. Voor het gemak neem ik aan dat ze een hoer is die te vaak zeer diep in het glaasje kijkt.

Midden in de week maar 's-zondags niet
In de vorige zin werd al duidelijk dat Kortjakje altijd ziek is. Naar het schijnt staat dat voor haar 'werk'. Ze zegt tegen anderen dat ze altijd ziek is (en dus thuis blijft) maar eigenlijk spreekt ze daar gewoon met klanten af. En dat ze helemaal niet ziek is word natuurlijk bevestigt door het feit dat ze zich op zondag ineens goed voeld.

's-Zondags gaat zij naar de kerk
Zondag komt ze dan eindelijk uit bed en gaat ze naar de kerk toe. Ze weet namelijk dat haar werk een zware zonde is. Het liedje stamt al uit 1700 zoveel en toen was het natuurlijk uit den boze de bloemetjes buiten te zetten voor geld.

Met een boek vol zilverwerk
Ja wat denk je dan. Kortjakje is niet gratis. Big Bucks wat ze daar verdient.


Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's zondags niet
Midden in de week wil zij niet wassen
's Zondags strikt ze herendassen
Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's zondags niet

Dan volgt een oninteressant 2e couplet over het feit dat het mens zich niet wilt wassen. Geen idee waar het opslaat maar het bevestigd mijn vermoeden dat het een 'vuile' hoer betreft.

Op naar het derde couplet.

Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's zondags niet
's Zondags als haar liefste komt
Is Kortjakje goed gezond
Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's zondags niet

's-Zondags als haar liefste komt
Ze heeft dus een man. Die vent werkt zich blijkbaar zes dagen helemaal kapot terwijl mevrouw van krikkenstijn gaat. Wat een slet!

Is Kortjakje goed gezond
Ze is dus niet alleen maar 'beter' voor de kerk, ze moet ook nog eens de schijn ophouden voor haar mannetje.
Kortjakje is duidelijk tuig van de richel. Een echte slet.

Moraal van deze blog.....

PAS OP WAT JE VOOR JE KINDEREN ZINGT

Ssssstttt....

6500

Volgende week meer

Foto's en verslag Pinguinloop 2009

Hier even wat Foto's van de Pinguinoop.........
En hier even het verslag van de SV Friesland site..

PINGUINLOPERS TROFFEN GOED WEER BIJ DE 18e HALVE MARATHON IN DRACHTEN

De triatlonafdeling van DZ&PC uit Drachten en SV Friesland kunnen prima samenwerken. Dat bleek zaterdag bij de 18e editie van de Pinguïnloop. 227 deelnemers meldden zich aan in de hal van zwembad de Welle. 50 minder dan vorig jaar, maar toen was er ook minder keuze voor de lopers. Dit weekend waren er 280 lopers bij de Hunnebedloop in Havelte en zondag was er een loop in Leeuwarden en Sneek en in Apeldoorn de Midwintermarathon, waar ook veel Friezen aan deelnemen.
In verband met de koude wind had .. SV Friesland haar tenten opgezet op het parkeerterrein van het zwembad en dat was geen overbodige luxe. Het was prima weer om te hardlopen, maar door de koude tegenwind in de laatste kilometers werd het behoorlijk afzien. De hete bouillon en thee in de tent na de finish smaakte daarom nog lekkerder dan anders.
Ook waren er bananen en sinaasappels aangeboden door de Albert Hein van het Kiryat Onoplein, waar de lopers ook hun auto konden parkeren. Ook verzorgde dit filiaal de lunchpakketten voor de vrijwilligers en kregen zij een suikerbrood voor hun inzet.

Het mooie parkoers was nog leuker geworden nu er gebruik kon worden gemaakt van nieuwe schelpenpaden en de fietspaden. Bordjes en verkeersregelaars wezen de lopers de weg. Het Rode Kruis was voor de medische zorg aanwezig en vrijwilligers gaven de lopers lauw water om de dorst te lessen. Dit is onderweg bij koude omstandigheden beter dan koude sportdrank en koud water wat bij de meeste loopwedstrijden wordt gegeven. .. SV Friesland beschikt over veel gamellen waar het drinken warm in blijft en hierdoor kunnen ze deze service aan de lopers verlenen.

De voorfietsers gaven de koploper de looprichting aan en controleerde meteen of de bordjes er nog goed stonden, vaak worden deze voor de gein omgedraaid en loopt men fout. De lopers roemden de mooi uitgezette route.
Christiaan Valk verzorgde het geluid en de muziek bij start en finish. De lopers hebben bewondering voor deze 12 jarige knaap uit Sint Annaparochie die een goede steun is voor zijn opa Jan Kooistra.

Nieuw was dit jaar dat de deelnemers ook voor organisatiekosten konden lopen. Veel trouwe deelnemers hebben de kast al vol met medailles, T-shirts en handdoeken en lopen liever voor een lager inschrijfgeld zonder herinnering. Al met al een geslaagde loop van de triathlonafd. Van DZ&PC en SV Friesland.

Vlammend naar de 6e plaats

Gisteren heb ik meegedaan aan de Pinguïnloop in Drachten. Aangezien ik nog steeds in mijn achterhoofd hou dat ik komende zondag naar Schoorl ga om daar 30 km te lopen koos ik voor de 7 Km. Leek me wel weer eens lekker om gewoon een half uur lang lekker te vlammen.
Eerst verzamelen bij het ijsbaanhokje om vanaf daar samen naar Drachten te rijden. Bij de ijsbaan waren Doethy, Xanthe, Folkert en Emmie uiteraard. Omdat de kinderen allemaal 3,5 km liepen en omdat ik mijn horloge vergeten was (STOM STOM STOM) reden we apart. Ik ben dus op eigen gelegenheid gegaan.

In Drachten aangekomen snel de auto geparkeerd en mezelf ingeschreven voor de 7 Km. In Drachten was al snel duidelijk dat Rapido weer goed vertegenwoordigd was met maar liefst 11 deelnemers.

Om 11 uur viel het startschot. Ik had mezelf een plekje op de eerste startrij verworven door gewoon brutaal naar voren te kruipen. Vooraf had ik het parcours over de eerste 1,5 km al verkend. Daar had ik gezien dat ik niet de stoep moest nemen maar de grote weg omdat kort daarna een afslag naar rechts volgde waar we met de hele meute over een heel smal paadje moesten. Als je op de weg liep had je dit probleem niet. Voorbereiden heet dat. In de eerste kilometer dat we onderweg waren voelden de benen behoorlijk zwaar aan. Het tempo wat ik liep lag behoorlijk hoog (gevoelsmatig dan) en in de eerste kilometer dacht ik niet dat ik dat vol zou kunnen houden. Maar na ruim 1 kilometer was dat gevoel weg en kon ik het tempo redelijk goed volhouden. Na circa 3 kilometer draaiden we ergens een bocht om en splitste de 11 kilometer zich van de 7 af. Op 1 ½ Km was de 3,5 al van de 7 en 11 gesplitst. Daar liep ik ineens helemaal alleen. Ver voor me zag ik nog een drietal lopen maar of deze ook aan de Pinguïnloop deelnamen wist ik niet. Mocht dat wel zo zijn dan liep ik nu op een 4e plek. Ik was nu ruim over de helft en achter me verscheen ook een hardloper. Heel langzaam kwam deze dichterbij. En op een zeker moment haalde hij me dan ook in. Aanpikken kon ik niet. Ik moest gewoon mijn eigen race lopen en tempo vast proberen te houden en dat lukte wonderwel. Na 29 minuten en 9 seconden passeerde ik de finishlijn. Terwijl Jan Kooistra de speaker aan het publiek vertelt over Rapido en dat ik daar trainer ben. Ik voelde mijn benen wel. Al snel bleek dat ik als 6e over de streep gekomen was. Ik ben daarmee zeer tevreden. Even later kwam Siebren binnen en niet veel later Roos. Bij de finish heb ik daarna samen met Janna nog even op Egbert en Martin gewacht die beide de 11 km liepen. Meteen zeer tevreden gevoel ben ik naar huis gereden. Even afwachten hoe mijn lichaam reageert op deze inspanning en dan beslissen of ik 30 Km in Schoorl ga lopen komende zondag.

Nog even voor diegene die het interessant vinden, aan de 3,5 Km deden mee op volgorde van binnenkomst:Folkert Visser 4e in 14:54, Jorrit van der Meulen 9e in 18:58, Doethy Hoekstra 8e bij de dames in 19:59, Diedrik Dillema 10e in 20:00 en Xanthe de Groot 11e bij de dames in 20:43.

Op de 7 km waren vertegenwoordigd: Thony van der Veen 6e in 29:09, Siebren Boerma 11e in 33:19 en Roos Boerma.3e dame in 36:25.

Op de 11 km deden mee: Egbert van Reenen 40e in 53:39, Renate de Boer 19e dame in 1:02:53 en Riny Polet 25e dame in 1:10:58.

Aan de halve marathon deden deze keer geen Rapido leden mee.

Marathon, gelopen !!!!!!!

Ja echt waar.....Ik heb dit afgelopen weekend totaal een marathon gelopen. Heerlijk was het. Zaterdag had ik dus ruim 16 km gelopen in een duurloopinterval en gisteren heb ik een heerlijke duurloop gedaan van bijna 27 km. Ik heb gewoon de stoute hardloopschoenen aangedaan en ben op pad gegaan. Het was eerst nog even afwachten of ik wel ging hardlopen want Laura wilde graag naar haar ouders in Dokkum alleen kregen die al visite dus had ik de vrijheid om zelf te gaan trainen. Ik had me voorgenomen om eens te gaan proberen of ik circa 2 1/2 uur zou kunnen hardlopen. Ik had er niet specifiek voor getraind maar het was prachtig weer. Het zonnetje, weliswaar wel wat waterig, stond te schitteren aan de mooie blauwe hemel. Geen weer om de hele dag binnen te zitten dus hoppa naar buiten. Rustig heb ik me voorbereid, mijn drinken klaargemaakt voor onderweg. Een banaantje in een zakje en wat vloeibaar voedsel (Squeezy) voor onderweg. Niks geen stress, niks geen wedstrijdspanning, gewoon lekker relaxed.

Om kwart voor twee zet ik de eerste stappen van mijn duurloopavontuur voor 2 1/2 uur. Ik had vantevoren al in mijn hoofd waar ik langs zou lopen. Dus via de Hillemaweg, Geastmabourren op naar Tytsjerk. Dan bij de E10 de weg oversteken om via de R. van Nautaweg Giekerk binnen te hobbelen. Op dat punt hebben we dan al ruim 10 kilometer gehad. Nog steeds voelt het lekker aan. Ik heb mijn tempo uiteraard wel aangepast aan mijn ongetraindheid op deze lange afstand. Maar op het uur kijk ik op mijn klokje en zie dat ik 10,68 km heb afgelegd. Met andere woorden mijn tempo ligt op 10,7 km per uur en het voelt heerlijk ik heb het gevoel of ik dit nog heel lang vol kan houden. Bij Giekerk steek ik de N361 over om via de Nieuwe Straatweg richting Molendend te lopen. Ik ren langs Muneîn om mijn weg voor te zetten richting Hurdegaryp. Dan gaat de weg via de Halligenweg naar de Ottemaweg. En het is vreemd maar op de Ottemaweg waait het altijd. En niet allen dat het daar altijd waait dat is nog niet eens het ergste. Je hebt er altijd de wind tegen. Zo ben ik hier ook in mijn marathon voorbereiding langs gelopen en toen stond er hier een enorme storm. Ik werd destijds bijna van de weg geblazen. Zo erg was het vandaag niet maar het waaide wel weer aardig. Kijkend op mijn klokje heb ik gemeten dat je hier dan dus zeker 4 kilometer tegen de wind op moet beuken. En dat terwijl je al ruim 16 kilometer in de benen hebt. Dat voelt best heftig aan. Als je vervolgens Hurdegaryp binnenkomt, is het weer gedaan met de harde wind. Ik heb inmiddels al 2 uur gelopen en mijn klokje geeft aan 21,49 kilometer. Dat is dus nog steeds een gemiddelde van zo rond de 10,5. Prima tempo dus. Ik denk dat de 6 kilometer wind tegen het gemiddelde wel wat omlaag gebracht heeft maar dat geeft niet want de inzet was zo rond de 10,2 per uur te blijven. Dat slaagt dus wonderwel. En dat zonder noemenswaardige training. Nadat ik door Hurdegaryp gelopen ben om via de Zomerweg weer naar Burgum te snellen begin ik de benen nu toch wel enigszins te voelen. Logisch want het lichaam is niet gewend aan deze afstand. 21,1 km was het verst de afgelopen maanden. Toch viel het mij niet tegen. De benen mogen best even zwaar aanvoelen, wat ze dus ook deden, het was alleen niet te merken aan het tempo want dat bleef onverminderd op het mooie 10,5/10,7 niveau. Als ik vervolgens onze straat binnenkom en mijn stopwatch indruk en daarmee mijn training beeindig zie ik dat ik bijna 27 kilometer heb afgelegd in een tijd van 2:31:25. Dit komt neer op een gemiddelde van 10,7 km/u. Als ik die doorreken naar een 30 km (bijvoorbeeld die van Schoorl). Kom ik op een eindtijd op de 30 Km van 2 uur 48. Wat natuurlijk fantastisch is. Want dat is de tijd die ik graag had gelopen vorig jaar in Schoorl. Daar liep ik 2:54:55. Het zit er dus wel in als ik maar rustig blijf en mijn rustige tempo blijf lopen. En daar zit hem nu net de crux. Ik laat me altijd opjagen bij de start van een loop. Ik neem me voor de volgende keer dat ik loop gewoon lekker mijn eigen dingetje te gaan doen. Misschien kan ik me nog wel opgeven voor Schoorl ????? Eens op de website kijken. Maar om nog even terug te komen op de titel van deze blog. Opgeteld heb ik zaterdag en zondag royaal een marathon gelopen dus. Beide trainingen zijn samen goed voor ruim 43 kilometer. Het gaat lekker dus.

Duurloop met een missie

Gistermiddag weer een training gedaan. 3 x 5 kilometer met tussen de sessie 5 minuten wandel/dribbel pauze. De missie was om elke 5 kilometer sneller te lopen. Wat train je daar nu mee zul je jezelf afvragen. Welnu je leert om onder vermoeidheid toch nog meer uit jezelf te persen. in dit geval een hoger tempo dus. Daarnaast ben je uiteraard ook je duurvermogen aan het trainen. Met mijn nieuwe Garmin kun je natuurlijk prima je virtuele loopmaat de opdracht geven een bepaald tempo te lopen. De stok achter de welbekende deur helpt je dus dan door moeilijke omstandigheden heen. De eerste 5 km had ik mijn Garminrunner ingesteld op 10,5 Km per uur. Daarna heb ik mijn virtuele loopmaat opdracht gegeven om elke volgende 5 Km 0,5 km per uur harder te gaan lopen. Mijn missie is dan dus om mijn virtuele loopmaat voor te blijven. De5 minuten pauze gebruik ik om wat te drinken en om me voor te bereiden op de volgende 'snellere' 5 km. In het volgende youtube filmpje zie je hoe de virtuele loopmaat werkt.







De route die ik had uitgestippeld ging via de N356 (oftewel de Van Harinxmaweg) via Summarerheid op naar Garyp. Bij Garyp steek ik de Eastereinwei (hoofdweg van Sumar naar De Waldwei via Garyp) over om daar een prachtig stuk natuur binnen te rennen. Ik zit dan al op het laatste stuk van mijn route zo'n beetje 2/3 in mijn 2e 5 kilometer en het begin van mijn 3e en laatste 5 kilometer. Zodra je dan het natuurgebied inloopt zie overal rondom je de prachtige 'greiden'. Vogels zweven boven de weilanden op zoek naar wat voedsel. Links van me schrikt een grote meeuw op van een plotselinge hardloper die voorbij snelt. Met een schelle "skriesssss" zoekt hij (of zij) het luchtruim om met een paar ferme slagen zijn indrukwekkende lijf omhoog te hijsen. Rechts staat een reiger bewegingsloos in de sloot op zoek naar een lekker hapje. Het lopen in de natuur geeft me een soort roes van concentratie en vermoeidheid. Maar het blijft wel goed opletten waar je je voeten neer zet. Want op deze eenzame verlaten weggetjes die de Eendrachtswei en de Stinswei zijn komen toch regelmatig boeren met hun tractoren die hun land moeten bewerken. Onder die grote banden zitten dan, zeker met de vreselijke regen van de afgelopen dagen, enorme plakkaten modder en drek. Als de boer dan zijn tractor in beweging zet om bij zijn vrouw een lekkere dampende kop koffie te halen spatten deze omhoog om vervolgens met een kwak op het wegdek te blijven plakken. Nadat dan de wind zijn werk gedaan heeft en de plakkaten modder opgedroogd zijn, zitten er op de weg dus hinderlijke bulten waar je je enkels aardig op kunt verzwikken. In de laatste 5 Km, op de weg terug, borrelen wat chemische stofjes uit mijn hersenstam omhoog. Ook in andere delen van mijn hersenen doen nu hun werk: het uitdoven van pijnprikkels en het stimuleren van het genotscentrum. Er worden nieuwe herinneringen vastgelegd en stevig verankerd. En in de neocortex vormt zich al het verhaaltje dat ik over deze intervalduurloop ga schrijven en wat ik dus bij dezen opschrijf.

Thuis gekomen wordt ik weer verwelkomd door mijn jongste zoon die me kennelijk al voor huis had zien lopen. Met een welgemeende glimlach en een heerlijke "Hast lekker rûn Heit" is het dan heerlijk thuiskomen.

Na het inlezen van mijn trainingsresultaten zag ik dat ik mijn missie volbracht had.
Op de eerste 5 km had ik een gemiddelde snelheid van 10,7 km/u (inzet was 10,5)
De tweede ging vervolgens in gemiddeld 11,2 km/u (inzet 11)
En de laatste ging in een mooie 12,5 km/u (inzet 11,5)

Een prima training al zeg ik het zelf. Op naar de volgende training, ik denk zelf dat dat een heerlijk rustige duurloop wordt waarin dit keer geen versnellingen of verassingen zitten. Gewoon weer een keer lekker lopen.

Rel in Engeland om kip

Gister las ik in de krant dat er in Engeland een rel was ontstaan omdat een paar soldaten een kip de kop afgebeten hebben. Ik heb er smakelijk om gelachen. Vooral de reacties van de mensen die eronder staan hebben me veelal een glimlach op mijn lippen doen toveren.

In mijn tijd bij het Korps Commando Troepen heb ik dit ook moeten doen. Tsja wat moet je anders. Je bent op oefening alles is je afgenomen. Je moet dus zien te overleven. Dan krijg je op een zeker moment een 'levende' kip in je handen gedrukt. Al 1 week en 3 dagen lang heb je niets gegeten alleen wat de natuur je biedt. En laten we eerlijk zijn in de winter bied de natuur niet zo veel. Dus zo'n kip gaat er wel in. Maar hoe slacht je zo'n beest? Je hebt namelijk geen mes en toch wil je hem heel erg graag opeten want de maag protesteerd al 1 week tegen de leegte die hij herbergt. Nou dan ziten er 3 dingen op.

1. De kip het vrije leven geven (geen optie met enorme honger)
2. Afbijten (zoals bij de engelse soldaten)
3. De kop afrukken.

Dat laatste hebben wij gedaan. Met een korte stevige ruk (die ook een draai bevat) trek je in een klap de kop eraf. Dan de kip even op de kop houden om hem leeg te laten bloeden. Daarna kun je de kip plukken en vervolgens heerlijk klaarmaken. Dus met ons door de natuur gemaakt vuurtje (vuurstenen en wat berkenschors etc.) waren we de kip heerlijk aan het braden. Helaas werden we ontdekt en ging de sergeant met de net gebakken kip aan de haal. Helaas wel de geur in de neus maar niet de kip in de maag.......Verder hongeren dus.

Push It !!!!!!!

Na de training van donderdag van Jaring (deze heb ik lekker hoog ingezet) heb ik 2 dagen rust genomen omdat ik toch best wel flink op het randje getraind had. Dus na 2 dagen rust begint het dan ook weer overal te kriebelen en wil het lichaam en de geest weer rennen. Ik was genoodzaakt om dicht bij huis te blijven omdat ik storingsdienst had dus heb ik maar besloten om het rondje ''t Syl, Ritskeloane, Zomerweg, Kloosterlaan, Kerklaan te gaan lopen.

Omdat ik ook wel eens mezelf tot de limit wil testen heb ik maar besloten een wedstrijdje in een training te combineren. Deze ronde is ongeveer 5 kilometer (4,6 Km volgens mijn Garmin GPS). Ik ga deze ronde 2 keer lopen en de 2e keer wil ik sneller zijn dan de eerste keer. De negatieve split zoals dat zo mooi heet. Nou kun je jezelf het heel gemakkelijk maken door in de 1e helft heel erg rustig te gaan lopen om dan in de 2e ronde het tempo wat te verhogen. Maar dat zou wel al te makkelijk zijn. Hoog inzetten dus en dan kijken of ik het vol kon houden. In de eerste ronde kwam ik al gelijk Meranda en Wendela tegen die deze middag ook uitgekozen hadden om te gaan trainen. De eerste ronde heb ik afgelegd in 23:30 minuten. Dat betekend een gemiddelde snelheid van 11,7 Km/u. De 2e ronde moest dus zeker in een gemiddelde van 12 km/u. Zodra ik de 2e ronde inzet verhoog ik mijn snelheid. De benen voelen al wel vermoeid aan maar het is een kwestie van even doorzetten. Ik heb het gevoel of ik niet vooruit kom maar de wind langs mijn gezicht vertelt me anders. De benen voelen zwaar en de verzuring begint me tegen te werken. Als ik vervolgens mijn ronde afmaak en mijn klokje indruk zie ik dat mijn missie geslaagd is. De 2e ronde is in 21:23 gegaan, dat betekend een gemiddelde snelheid van 12,8 km/u. En dat maakt alle pijntjes die ik onderweg gevoeld heb weer helemaal goed. Al met al zwaar getraind, omdat ik mezelf tot de grens "GEPUSHED" heb. HEERLIJK!!!!!!!!!!!

Egmond Halve Marathon

Nou daar zit ik dan op de bank. uit te rusten van de halve marathon van Egmond. Vanmorgen om 8 uur vertrokken uit Burgum. Dedde van Loopgroep Dokkum kwam me ophalen. Samen zijn we naar Egmond gereden. Om circa 9:30 uur waren we ter plekke. Parkeerplek opgezocht en hup naar de kantine van de voetbalclub Egmondia. Daar hebben we lekker een bak koffie gedronken en wat gegeten. Daarna rustig naar de klaadkamers, waar het lekker rustig was. Omgekleed en nog even een slag door de sporthal waar het lekker druk was. Daarna terug naar de kleedkamer om de putnjes nog even op de i te zetten. Koud was het wel. En er stond ook een stevige wind. Dus het zou editie 2009 weer eens een echte zware Halve van Egmond worden. Ik had mijn Garmin gister nog aan de oplader gehangen maar op een of andere manier liep hij vandaag heel snel leeg. Ik weet nog niet waarom. Accuspanning was bij vertrek nog slechts 35 %. Raar, ik zag wel dat de tijd niet op de stroombesparing sprong. Misschien heb ik wel een verkeerd knopje ingedrukt. Ik hoop dat het klokje het einde van de wedstrijd haalt. Afijn we zien wel. Het is tegenwoordig iets waarover ik me niet meer druk maak. Vroeger kon ik me over dit soort dingen enorm opwinden. Om ongeveer 12:30 zijn we naar de start gelopen. Dedde moest om 12:40 uur starten en ik 10 minuten later. Dusom 12:50 uur klonk mijn startschot. Ik had mijn horloge ingesteld op 1:50 minuten. Dus op 11.49 km/u. Als ik dat vast kon houden was het prima. Ik had voor mezelf een veilige marge ingebouwd van 2 minuten. Dus 1:48 tot 1:52 was voor mij vandaag goed genoeg. En inderdaad aan de boulevard was het KOUD.........brrrrr. Hard wind en volop tegen op het strand. En het water stond hoog dus was er maar een kleine vloedlijn. Dus het was kiezen....Of in de wind lopen of in het mulle zand. Allebei behoorlijk zwaar. Dus dat was smijten met de krachten. En dan bij Bakkum de duinen weer in. Daarna was het in de luwte in de duinen. Alleen is het daar op en neer. Allemaal heuvels en zo ver als je kon kijken was het mensen. Allemaal koppies die op en neer gingen onder het doormalen van de beentjes. Na circa 17 kilometer stond ie weer de man met de hamer, daar kreeg ik het pas echt zwaar. De tol van het strand liet zich nu zien. En ja op het 18,(nog wat) punt hield mijn klokje er mee op. Ik moest het dus verder op gevoel doen. Gewoon doorlopen en we zien wel waar het schip strandt. Nou dat was dus op 1:52:39. En daarmaa was ik dik tevreden. Ik eindig daarmee voorin het deelnemersveld wat maar weer bewijst dat het vandaag echt een zware loop was. Hieronder de statestieken. Nu zien wat het volgende doel wordt.

2 uur duurloop en Schaatsen

Afgelopen maandag heb ik een duurloop gedaan van 2 uur. Ben begonnen om 7 uur omdat de weersvoorspellingen kou beloofden. Dus ik ben vroeg van huis vertrokken 19 uur ben ik van huis vertrokken en om 21 uur kwam ik weer thuis. Bij vertrek gaf de thermometer -2 graden aan. Bij thuiskomst -8 een verschil van 6 graden. En dat kon ik ook merken. Het laatste half uur was zwaar. Vooral de kou kon vat op het lichaam krijgen. Het lichaam kon niet meer warm blijven en dat ging ten koste van de snelheid. Nou ik heb in ieder geval lekker 2 uurtjes een rustige duurloop gedaan.

Woensdag jongstleden vrij genomen. Nico en ik zouden gaan schaatsen. Nou op naar de Ryptsjerksterpolder. De dooi van de vorige dag had zijn sporen nagelaten het ijs op de polder was niet al te best. Na een paar rondjes even geprobeerd op de vaart achter de molen. Hmmm, dat vertrouwden we toch niet helemaal. Dus nog een ronde op de polder en op naar de ringvaart. Onderweg in de auto vertelde Nico mij dat zijn schoonvader mijn andere schaatsen geslepen had. Ze waren wel geslepen zei die maar verkeerd. Bovendien zat er een kleine slag in de schaats. Waar maar weer duidelijk is dat het zaterdag j.l. inderdaad het materiaal de boosdoener was. In ieder geval aangekomen bij de ringvaart de schaatsen were onder gebonden en op het ijs. KRAAAAAAAAKKKKKKK. Dat klonk niet best. Even doorschaatsen, het gekraak en gescheur was neit van de lucht. Ook dit was niet vertrouwd. Voor mij doemde opeens een enorm wak op en als Nico me niet gewaarschuwd had was ik er waarschijnlijk in gereden. Nou maar weer terug (het ijs golfde onder de schaatsen) en op naar de auto om naar huis te gaan om een lekkere bak warme koffie te halen. Schaatsen zou vandaag niets meer worden.

Donderdag even op de website van de KNSB gesneupd en daar zag ik een mooie tocht die vrijdag (vandaag dus) verreden zou worden in het o zo mooie Giethoorn. Dus Nico gebeld en afspraak gemaakt en vrij gevraagd.

Vrijdag (vandaag dus) op naar Giethoorn om daar de Dwarsgracht toertocht te rijden. Er kon gekozen worden tussen 15 of 30 kilometer. We zijn niet bang voor een paar kilometers meer of minder dus de 30 kilometer werd het. Het was om 10 uur al behoorlijk druk en we moesten dus in de file op naar het inschrijfadres. Aangekomen snel ingeschreven, schaatsen onder gebonden en hopla op het ijs om een prachtige tocht te rijden. Wat een schitterende omgeving. De kwaliteit van het ijs was hier en daar uitstekend, hier en daar goed, maar op de meeste plekken aardig bobbelig. Hierdoor werd het wel zwaar. De omgeving en de sfeer maakte het echter ruimschoots goed. Hier even wat sfeerplaatjes.

Al met al heerlijk geschaatst. Nu verder uitrusten om zondag de halve marathon van Egmond te lopen.

NIet mokken lekker Wokken (met Rapido)

Pfffff, even uitbuiken. We zijn met Rapido lekker uit eten geweest naar de WokPalace in Opeinde. Was hartstikke leuk en lekker. Gezellig met de lopers van Rapido, snelle lopers en langzame lopers ook wel kuierders genoemd. We hebben er met zn allen ontzettend van genoten.



Hier volgt een kleine fotoreportage van ons Wokavontuur



Helaas moeten we nu were een jaar wachten op ons volgend etentje....Of we moeten eerder wat inlassen natuurlijk....

1ste schaatstocht van dit jaar (en een 9 darter)

Vandaag was het dan zover de 1ste echte toertocht op de schaats. Op naar Earnewald met Nico en Willem(schoonvader van Nico). Nieuwsjaardag naar mijn ouders geweest en daar een paar schaatsen meegenomen. Het prijskaartje van het slijpen zat er nog aan Fl. 9,= (9 gulden dus). Dus dat was al een tijdje geleden gebeurt. Maar wel geslepen (dacht ik). Op het ijs van Earnewald was het een drukte van belang. Geweldig weer en een mooie sfeer lokten allerlei mensen naar de polder om daar de eerste echte toer kilometers af te leggen. Zo ook wij met z'n drieen. Schaatsen onder binden en hopla onderweg. Maar he wat raar het leek wel of ik niet gleed, ik kon mijn slag niet afmaken waardoor ik iedere keer weer mijn armen moest gebruiken om staande te blijven en mezelf weer op gang te helpen tempo kwam niet boven de 19 km/u. Omdat ik nog nooit op de nieuwe schaatsen gereden had heb ik mijn oude ook meegenomen. Na 2 ronde's was ik het zat. Ik kon Nico en Willem niet bijhouden en dat kwam volgens mij door de schaatsen. Die waren volgens mij behoorlijk bot. Niks geslepen. Waardeloos, ik irriteerde me mateloos aan de schaatsen. Snel terug andere schaatsen weer onder gedaan. En ooohhh wat een verademing deze schaatsen schaatsten zoveel beter. Ik kon het direct merken. Ik gleed weer,ik kon mijn slag weer afmaken en dus weer met de handen op de rug, en hup in de slag. Samen met de Willem gingen we aan. We zetten even lekker aan en hopla, in het ritme gingen we als het sliekjaged, snelheden van rond de 23 km/u (met een piek van 26 km/u)...Supersnel gleden we over het ijs. Nico moest nu afhaken. Gelukkig ik leed zo geen gezichtsverlies want ik had met mijn grote mond beweerd dat ik echt wel schaatsen kon. En ik kon het nu dus echt bewijzen. Schaatsen moeten wel scherp zijn anders wordt het echt werken en is de snelheid ver te zoeken. Zo hebben we nog een paar rondjes gereden. En na wat koek en zopie, hebben we nog een ronde gedaan en zijn we naar huis gegaan. Wat een heerlijke tocht was dit. Morgen mogelijk spierpijn maar dat zien we morgen wel. Earnewald bedankt. Morgen gaan we, als het niet te veel dooit, weer kijken en schaatsen natuurlijk.

Gisteravond zat ik ook nog even naar de PDC te kijken en dit is wat ik zag.....Raymond van Barneveld en een heuze 9-darter....Kippenvel.....Prachtig.....Kijk zelf maar...(mooi sportmoment zo in het nieuwe jaar)

Vanavond eerst wokken met de hardloop- en kuiergroep van Rapido.

En dat is 1..........

En dan zijn we alweer 2009. Allereerst wil ik jullie allemaal een heel fijn, gezond, sportief en vooral blessurevrij 2009 toewensen. Afgelopen nacht weer verschrikkelijk mijn boekje te buiten gegaan. Veel te veel gegeten en gedronken. Hier een kleine opsomming van mijn vreet en zuipfestijn.

Omstreeks 18 uur kwam de visite, Theo en Froukje met de kinderen en de hond. Froukje had heerlijk oliebollen, appelbollen en appelflappen gebakken. En vooral de appelflappen en appelbollen waren voortreffelijk. Dus bij binnenkomst waren deze nog warm. Dus eerst de schaal aangevallen met appelbollen. Een stuk of 5 heb ik verorberd. Zelf hadden we een heerlijke quiche gemaakt een macaronischotel en een lekkere mon-chou taart. Daarnaast ook nog een mooie rundvleessalade. Nou je raad het al de salade, macaronischotel, de mon-chou en de salade vond gretig aftrek. Daarnaast hadden we ook nog een 2 literfles grolsch in huis (zon thuistap). Jammer genoeg moest ik die alleen opdrinken omdat Theo had besloten rustig aan te doen. Om een uur of 9 kwam Jeroen ook nog langs en die had ook nog de nodige oliebollen mee. Dus over de hele avond (ik spreek voor 12en) nog 2 stukken mon-chou taart en een schoteltje of 3 salade en een schoteltje of 2 macaronischotel naar binnen gewerkt. Daarnaast de nodige glazen bier. Al met al heerlijk maar het resulteerde wel in een zat en verzadigd lijf zo rond de klok van 11 uur. Om 12 uur werden we bevrijd door de grote klok en het starten van het afschieten van het vuurwerk. Eerst de fles champagne open maken. Even proosten op het nieuwe jaar en nog een keer proosten op het nieuwe jaar en hup naar buiten om daar iedereen een gelukkige Nieuwjaar te wensen. En uiteraard om vuurwerk af te steken.... Daarna zo rond deklok van 12:30/12:45 snel naar het “feldsje” om daar het jaarlijks terugkerend ritueel van het vreugdevuur met vuurpijltjes te mogen aanschouwen. Dit jaar waren er maar liefst 32.000 vuurpijltjes in het vuur gestoken zodat deze ongecontroleerd in het rond vlogen. Het was weer een prachtig gezicht.
Toen naar huis maar eerst nog even door de buurt zwalken uiteraard. Onderweg naar huis kwamen we Nico en Marianne nog tegen dus uitgenodigd, kom erin ik heb nog bier…..

Nog wat bier achterover gegooid en 2 stukken monchou taart erachteraan. En zo omstreeks 2:15 ging iedereen weer richting huis (Theo en Froukje bleven slapen). Dus luchtbed opgeblazen en nog even hondjes uitlaten en dan huppakee op bed. Om 2:45 lagen we eindelijk. Het was een vermoeide maar verschrikkelijk gezellige avond.

’s Ochtends om een uur of 9 waren we weer op. Een beetje gebroken maar toch. Rustig ontbeten (ik had geen eens een hele erge honger). Paar koppen koffie en de boel even opruimen. Alles van de nacht ervoor stond er nog….

Theo en Froukje gingen zo rond een uur of 2 weer richting Leeuwarden en wij zijn er achteraan gereden om even naar Stiens om daar mijn ouders een gelukkig Nieuwjaar te wensen.

En vanavond was het dan alweer zover. Nog even hardlopen. Dus ik heb me ongekleed en ben om een uur of 8 naar buiten gegaan voor mijn eerste kilometers in 2009. Een heerlijk uurtje heb ik gerend. Even naar Noardburgum en via Quatrebras weer terug. Totaal een kleine 11 km. Duur, iets meer dan een uur. Lekker gelopen ondanks het vele eten en drinken. Straks (is nu 21:30 uur) maar lekker douchen en op tijd op bed. Maar de eerste training en kilometers zitten er al weer op.