Het zit niet mee.....

Ja als trainer zeg ik het vaak tegen de lopers: '"Heb vertrouwen !". De laatste weken van je schema begin je altijd te twijfelen. Ik waarschuw dan altijd dat het zo'n vaart niet zal lopen en dat het allemaal wel goed komt. Het gevoel van: "Heb ik wel genoeg getraind?" of "Kan ik dat wel 42 Km hardlopen?" overheerst altijd in de laatste weken. Maar nu ik zelf voor deze situatie sta overheerst bij mij ook hetzelfde gevoel waarvoor ik mijn medelopers altijd waarschuw. Raar maar zo zit een mens kennelijk in elkaar. Van de week was het helemaal dikke mik. Dinsdagavond was de bedeoeling om na de training nog voor mezelf een stukje hard te lopen 2 x 5 km op het marathon tempo. Na de training zijn we nog wat blijven kletsen dus het was al weer behoorlijk laat. Bovendien voelde ik me niet geheel oke, ik wou de volgende avond maar trainen. Wel had ik al in totaal 7,5 km afgelegd tijdens de training.

Woensdag
Woensdag stapte ik uit bed met behoorlijke buikpijn, ik wete nbiet wat het was maar het voelde niet goed. Dikke shit dacht ik nog straks voor de 2e keer ziek in korte tijd daar had ik geen behoefte aan en als het zo was kwam het uiterst ongelegen. Ook speelde mijn rechterknie wat op deze voelde ook niet geheel zoals die moest voelen. En weer stel ik de training uit tot de volgende dag.

Donderdag
Donderdagavond moest ik eerst naar de ouderavond. Als voorziter van de MR moest ik het jaarplan voorleggen en nieuwe bestuursleden voorstellen en atredende bedanken voor hun inzet. Daarna zou ik nog wel de training voor die avond af kunnen leggen van 15 km. Ondanks dat ik nu ook, naast mijn buikpijn en kniepijn, last kreeg van mijn heup. Het zou echter allemaal anders lopen. Vlak voor het moment dat ik naar de ouderavond zal stap ik de kamer binnen. De deur zwaait open........Hessel komt aangerend.......

BATS

Deur meets hoofd--Hoofd meets deur AU......Bloed allemaal bloed, Hessel heft een behoorlijk gat in z'n hoofd. Ai aiai, snel dokterswacht gebeld, Frits Bloem gebeld, en met Hessel en Laura naar drachten naar de dokterswacht. Daar werd de wond gehecht, lijmen was geen optie er stond te veel spanning op. En weer was er een trainingsavond voorbij.

Vrijdag

Vrijdagochtend hebben we eerst Hessel zijn verjaardag gevierd op het grote bed. Daarna Hessel(met hechtingen enpleister) naar school egbracht en daarna was het dan eindelijk de mogelijkheid om te trainen. 3 x 15 km met 500 meter dribbelpauze. He he was dat lekker. Al met al lekker getraind. Knie, heup en maag voelden ook al beter aan.

Dinsdagavond: 7,50 Km
Vrijdagochtend: 15,14 Km

Totaal to nu toe: 686,41