Als je aan looptrainer vraagt wat je moet doen om je doelen te halen (bijvoorbeeld een marathon lopen) dan is vaak het antwoord: trainen, trainen én nog eens trainen. Het klinkt wat flauw maar het merendeel van de tijd van een sportman of -vrouw gaat zitten in alleen maar trainen.
In de topsport is het een soort regel dat je minimaal 10.000 uur in je sport moet steken, voordat je de absolute top bereikt. Gelukkig hoef je niet zo lang te wachten op je eerste resultaten, maar het is toch wel nuttig om eens stil te staan bij de basisprincipes van training.
Wat is training?
Over wat training nu precies is bestaan verschillende definities. Een veel gebruikte definitie van training is: 'Het regelmatig en systematisch toedienen van, in omvang en intensiteit toenemende, belastingprikkels met de bedoeling het prestatievermogen te laten stijgen'. Wat precies onder prestatievermogen wordt verstaan zal afhankelijk zijn van de tak van sport. In de loopsport wordt met prestatievermogen meestal bedoeld: snellere basistempo's, meer uithoudingsvermogen, fitter, gezonder en een mooiere fysiek.
Homeostase en supercompensatie
Een principe dat in de trainingsleer wordt gebruikt is dat het menselijk lichaam zich verzet tegen verstoring van de zgn. homeostase. Onder homeostase wordt bedoeld: 'de neiging van een organisme tot handhaving van een inwendig evenwicht'. De mens kan alleen maar goed functioneren als allerlei zaken heel nauwkeurig worden geregeld. Een voorbeeld is de lichaamstemperatuur. Deze moet constant 37 graden Celsius blijven om normaal te kunnen leven. Bij stijging of daling van de omgevingstemperatuur komt het lichaam in verzet om ervoor te zorgen dat de lichaamstemperatuur niet of nauwelijks verandert. Door middel van training wordt het lijf als het ware gepest. De temperatuur loopt op, spieren verzuren, er wordt veel koolzuurgas (CO2) geproduceerd, etc. Wanneer dat gebeurt zal na herstel het lichaam zich gaan instellen op deze verstoringen. Dit instellen of aanpassen zijn eigenlijk de trainingseffecten. Het verschijnsel dat het prestatievermogen na volledig herstel van een trainingsbelasting tijdelijk op een hoger niveau komt te liggen wordt supercompensatie genoemd.
Supercompensatieperiode: belangrijk om progressie te realiseren
Het principe van supercompensatie is voor het eerst wetenschappelijk vastgesteld bij het stapelen van glycogeen. koolhydraten (de belangrijkste brandstof) worden als energiebron in de vorm van glycogeen in spieren en lever opgeslagen. Door intensieve training worden de glycogeenvoorraden (glycogeen is de opslagvorm van koolhydraten) van spieren en lever zo sterk uitgeput, dat het lichaam, vooral vlak na de training, een grotere gevoeligheid voor de opname van koolhydraten krijgt. Door die grotere gevoeligheid zal bij voldoende aanvoer van koolhydraten de glycogeenopslag niet alleen op peil worden gebracht, maar er wordt ook een extra voorraadje aangelegd. Er wordt supergecompenseerd.
Supercompensatieperiode: belangrijk om progressie te realiseren
Het principe van supercompensatie is voor het eerst wetenschappelijk vastgesteld bij het stapelen van glycogeen. koolhydraten (de belangrijkste brandstof) worden als energiebron in de vorm van glycogeen in spieren en lever opgeslagen. Door intensieve training worden de glycogeenvoorraden (glycogeen is de opslagvorm van koolhydraten) van spieren en lever zo sterk uitgeput, dat het lichaam, vooral vlak na de training, een grotere gevoeligheid voor de opname van koolhydraten krijgt. Door die grotere gevoeligheid zal bij voldoende aanvoer van koolhydraten de glycogeenopslag niet alleen op peil worden gebracht, maar er wordt ook een extra voorraadje aangelegd. Er wordt supergecompenseerd.
En daar ben ik dus nu mee bezig. Ik ben vandaag begonnen met stapelen van glycogeen.
Gedurende de hele dag neem ik de vloeibare glycogeen tot me. Tussen de maaltijden door neem ik een zakje Vitargo. Deze poeder moet gemengd worden met 600-700 Ml water. De drank die je daarmee maakt is verschrikkelijk stroperig. Als ik de mixer niet afspoel en laat staan dan zit er na een poosje een laagje plakkerige toestand op. Kortom pure glycogeen en die heb ik veel, heeeeeel veel nodig zondag. Dus nu de spieren volproppen met energie....En veel rusten...
1 opmerking:
He ouwe roadrunner van me! Is de kolder nou helemaal in je kop geslagen of heb je de smaak nu echt te pakken sinds die 1e keer marathon Leeuwarden?! Hoe dan ook, ik wil je zondag heel veel succes wensen en ik weet zeker dat je je doelen gaat halen!!
Groeten van je oud-collega Jan van V en doe zondag ff een leuk Ajax-shirt aan, dan kun je nog even laten zien waar de echte sporters vandaan komen... ;-)
Een reactie posten